Czeczen nie zabił - uznał sąd

3 listopada 2007 roku pomiędzy mieszkającymi w Radomiu uchodźcami z Czeczenii doszło podczas alkoholowego przyjęcia do nieporozumień. Sprawa miała charakter honorowy, słowne utarczki przeobraziły się w rękoczyny. Interweniowały inne osoby, potem awantura przeniosła się około 100 metrów od ośrodka, w pobliżu skrzyżowania ulic Jodłowej i Wiejskiej. Jeden z uczestników bójki upadł, a potem zmarł. Śmierć nastąpiła na skutek obrażeń odniesionych w wyniku zadania mu czterech ciosów nożem.

Policja zatrzymała kilku Czeczenów. Nie chcieli zeznawać, wyłamał się z tego tylko jeden z nich, pomawiając Elbeka Zelimkhanowa. Na podstawie tej relacji doszło do zatrzymania i aresztowania mężczyzny, który stanął później na lawie oskarżonych. On sam twierdził, że jest niewinny, ale odmówił wskazania zabójcy.

Proces toczył się przed Sądem Okręgowym w Radomiu, Główny świadek oskarżenia, na którego spodniach znaleziono zresztą ślady krwi zamordowanego, nie był na nim obecny, gdyż wyjechał z Polski do Czeczenii.

Sąd uniewinnił oskarżonego, przyjmując zasadę domniemania niewinności, prokuratura jednak wniosła apelację od tego wyroku twierdząc, że nie została wykonana jeszcze jedna ekspertyza. Sąd Apelacyjny zadecydował, że proces będzie raz jeszcze toczył się przed Sądem Okręgowym.

Po raz drugi wyrok uniewinniający od zarzuty zabójstwa zapadł w czwartek. Oskarżonego uznano natomiast winnym udziału w pobiciu i za to skazano na 1,5 roku więzienia.

Na poczet kary zaliczono prawie roczny pobyt podejrzanego w areszcie, co oznacza, że może on starać się o warunkowe, przedterminowe zwolnienie i w ten sposób w ogóle nie trafić za kratki.

Sam Elbek Zelimkhanow zapowiedział już jednak, ze będzie domagał się pełnego uniewinnienia i złoży apelację od wyroku. Wyraził też zgodę na publikowanie swoich danych oraz wizerunku, bo jest człowiekiem niewinnym.