Fałszywe salony sukni ślubnych w Radomiu!

Komis działał w Radomiu na ulicy 25 Czerwca, założyła go Monika W., później formalnymi właścicielami byli kolejno jej matka, a następnie życiowy partner Artur G. Za sprzedanie sukni pobierano 10 procent prowizji, ale zdarzało się, że już na wstępie brana była opłata w kwocie 50 złotych. Jeden z klientów oddał suknię w komis w sierpniu 2007 roku. Później informowano go, że nie ma nią nabywcy. W sierpniu 2008 roku usłyszał, że znalazł się chętny, zostawił nawet 200 złotych zaliczki, jednak ze względu na remont lokalu i inwentaryzację suknie zostały zawiezione w inne miejsce i do transakcji na razie nie doszło. Miał zgłosić się z tydzień, za tydzień drzwi komisu były zamknięte i wisiała na nich tabliczka z informacją o remoncie.

Kilkakrotnie podejmowane próby nawiązania kontaktu telefonicznego okazywały się bezskuteczne, w końcu klient otrzymał dwa SMS-y z wiadomością, by zgłosił się w październiku. Tym razem klient zastał w lokalu Artura G, który przedstawił się jako nowy właściciel. Według prokuratury twierdził on, że kupił komis wraz z sukniami, ale bez dotyczących ich umów.

Tym razem klient udał się już na policję, która wszczęła w tej sprawie postępowanie. Wkrótce okazało się, że lista tych, którzy oddali w okresie od sierpnia do października 2008 roku w komis suknie liczy około 400 osób, a ich straty szacowne są na ponad 255 tysięcy złotych.

Prokuratura postawiła zarzuty przywłaszczenia mienia trójce właścicieli. Ustalono, że suknie zostały wywiezione z Radomia do Poznania i przekazane tam właścicielowi założonego w tym mieście komisu. On sam twierdził, że zapłacił za nie 35 tysięcy złotych. Jak twierdzi prokuratura Monika W. prowadziła także nie jeden, a dwa zeszyty z ewidencją przyjętych sukien. W drugiej - sfałszowała podpisy klientów.

Śledztwo zakończyło się skierowaniem do sądu aktu oskarżenia. Podejrzani przyznali się do winy, starając się jednak zmniejszyć własną odpowiedzialność. Proces będzie się toczył przed Sądem Okręgowym w Radomiu.