Koncert "Gwiazdka z Chopinem na pięciu kontynentach"

Dla rozgrzewki grupa Marii Pomianowskiej zagrała kilka utworów muzyki etnicznej Wschodu
(fot. Barbara Koś)

Bohaterką gwiazdkowego wieczoru była bowiem Maria Pomianowska, instrumentalistka, wokalistka, pedagog i kompozytorka, grająca na instrumentach muzycznych Azji, Indii, Chin, Korei, Japonii oraz Bliskiego Wschodu.

Goszcząca już po raz drugi na zaproszenie radomskiej orkiestry artystka tym razem przedstawiła wraz ze swoim zespołem utwory zawarte w albumie "Chopin na 5 kontynentach", wydanym w 2010 roku i okrzykniętym jako hit.

- Muzyka Fryderyka Chopina jest tak genialna, że można ją prezentować na różne sposoby - powiedziała na wstępie Maria Pomianowska.

Dla "rozgrzewki" zespół - jeszcze bez towarzyszenia orkiestry - zagrał kilka utworów muzyki etnicznej Europy, Azji i Afryki a Maria Pomianowska wyjaśniała technikę używanych przez muzyków instrumentów.

Po przerwie grupa Marii Pomianowskiej poszerzona została o muzyków Radomskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Aleksandrasa Šimelisa z Litwy.

Wtedy Chopin popłynął już na całego.

Z albumu zawierającego czternaście autorskich aranżacji utworów Chopina na instrumenty etniczne z całego świata Pomianowska wybrała dla radomian sześć.

Rozpoczął prezentację "Chopin w Arabii" czyli instrumentalna wersja pieśni: "Nie ma czego trzeba" .

Następnie muzycy udali się z "Chopinem do Bułgarii", by na instrumentach bałkańskich zagrać "Mazurka opus 33" z użyciem między innymi, gadułki (ma kształt gruszki).

Niesamowite wrażenie na słuchaczach wywarł "Chopin w Chinach" czyli jedna z chopinowskich etiud zagrana z towarzyszeniem chińskich instrumentów.

Między innymi było to erhu. Ten istrument smyczkowy powstały w VII wieku, ma tylko dwie struny i łatkę ze skóry pytona a barwa dźwięku erhu jest zbliżona do ludzkiego głosu.
Inny muzyk grał na chengu -trzynastostrunowy instrument porównywany jest do smoka rozciągniętego na ziemi.

Był jeszcze "Chopin na Syberii" czyli brawurowo zagrane "Rondo a la Krakowiak" z wykorzystaniem śpiewu gardłowego przez jednego z solistów Pomianowskiej, który trenował śpiew u syberyjskich szamanów w Tuwie i "Chopin w Armenii i na Bałkanach" czyli pieśń "Wiosna" z użyciem między innymi duduka.

To instrument dęty drewniany z podwójnym stroikiem, pochodzący z Armenii, wyrabiany zazwyczaj z drewna moreli. Ma ciepłe, nosowe brzmienie zbliżone do saksofonu.

I wreszcie na finał mocno zabrzmiał "Chopin w Afryce" czyli znane "Preludium Deszczowe" wygrane na absolutnie dziką nutę.

Okrzyki himba, himba! I podobnym stylu wznosili nie tylko wszyscy grający plus dyrygent ale i sala.

Zwłaszcza w bisie, bo utwór tak się spodobał widzom, że wypadało go powtórzyć.

Zespól Marii Pomianwoskiej wciąż dziękował za oklaski
(fot. Barbara Koś)

A tu już dziękują muzycy Marii Pomianwoskiej i Radomskiej Orkiestry Kameralnej
(fot. Barbara Koś)

(fot. Barbara Koś)

Dla podkerślenia klimatu Wschodu dyrygent Aleksandras Simelis ubrał się w chiński frak
(fot. Barbara Koś)