Łaźnia w Radomiu zaprasza na spotkanie z artystą malarzem, Maurycym Gomulickim

Maurycy Gomulicki (rocznik 1969) – artysta, projektant, fotograf, kolekcjoner i antropolog kultury popularnej. Hedonista konsekwentnie propagujący Kulturę Rozkoszy.

Ukończył Wydział Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom z grafiki warsztatowej z aneksem malarskim). Studia kontynuował na Universitat de Barcelona, w Nuova Accademia di Belle Arti w Mediolanie oraz w Centro Multimedia del Centro Nacional de las Artes w Meksyku. W latach dziewięćdziesiątych prowadził w miesięczniku „Machina” autorską rubrykę „Rzecz Kultowa”, przeniesioną później pod nazwą „Od rzeczy” na łamy magazynu „Fluid". Był konsultantem i współautorem projektu „ABCDF - słownik wizualny Miasta Meksyk" (2000-2002). Jest głównym autorem wizerunku graficznego sieci sex shopów Love Store (Meksyk 2005).

Szerokiej publiczności dał się poznać dzięki multidyscyplinarnemu projektowi „Pink Not Dead!” (Garash Galeria, Mexico City / CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2006) oraz wystawie „Dziary” (Zachęta, Warszawa, 2018). Opublikował cztery albumy fotograficzne: „Fúnebre” (wspólnie z Jeronimo Hagermanem, Editorial Diamantina, 2006), „W-wa” (Fundacja Bęc Zmiana, 2007), „Minimal Fetish” (Leto, 2010) i „Dziary” (Zachęta, 2018). Swoje prace fotograficzne chętnie zamyka w cyklach np: Szklana Viosna (1996), Swimming Lessons (1997), Typologie Sentymentalne (1999), Bibliophilia (2011), Nightflight to Venus (2016). W wielu ze swoich prac romansuje z erotyką i pornografią – w tym wypadku warto wymienić serię filigranowych grafik Vaginettes (1999), mural Fertilty Pop (2008) czy serię kolaży pod wspólnym tytułem Pussy Mandala (2008-9). Intensywny kolor, eksplorowany tak w swoim potencjale witalnym jak w wymiarze socjo-kulturowym, jest istotnym elementem w jego twórczości.

Zrealizował szereg rzeźb i instalacji w przestrzeni publicznej: „Światłotrysk" (Warszawa, 2009), „Color Cube” (Wrocław, 2010), „Obelisk” (Poznań 2010), „Widmo" (Bruksela, 2011), „Fantom" (Lublin, 2011), „Totem” (Open'er, Gdynia, 2012), „Bestia” (Kraków, 2013), „Melancholia” (Tarnów, 2013), „Muchomory”, „Obelisk”, „Piramida” (Kraków 2014-15), „El-Iksir” Elbląg, 2014, „Ślizg” (Warszawa, 2015), „Fryga” (Szczecin, 2015), „Living Sugar” (Poznań, 2016), „Kalina” (Warszawa, 2016) i „Mezzoforte” (Kraków, 2017). Związany z warszawską galerią LETO.

Mieszka i pracuje na przemian w Polsce i Meksyku.