Michał Kwiatek Osobowością Roku 2022 w powiecie szydłowieckim. - Gdy wybuchła wojna, czułem bezsilność. Wciąż staramy się pomagać

Od początku stycznia nasi Czytelnicy wybierali osoby, które w minionym roku najbardziej zasłużyły się dla lokalnych społeczności. W piątek, 31 marca w hotelu Aviator w Radomiu odbyła się Gala Osobowość Roku 2022, w której nagrodziliśmy laureatów w Radomiu i regionie radomskim.

Michał Kwiatek w powiecie szydłowieckim nominowany był w kategorii Działalność społeczna i charytatywna, w której z resztą zwyciężył. Decyzją Kapituły, pod przewodnictwem Redaktora Naczelnego Stanisława Wróbla, zdecydowano o przyznaniu nagrody w powiecie szydłowieckim.

Kwiatek ma 35 lat, mieszka w Woli Korzeniowiej, prezes OSP Wola Korzeniowa, naczelnik Referatu Gospodarki Komunalnej Urzędu Miejskiego w Szydłowcu. Ma żonę i trójkę dzieci - 9-letnią Natalię, 6-letniego Władka oraz 1,5 roczną Julkę.

Po wybuchu wojny czułem dużą bezsilność. Nie wiadomo było, jak to wszystko się skończy. Przecież każdy przewidywał, że Ukraina szybko padnie. Nikt nie spodziewał się, że Ukraińcy obronią się. W pewnym momencie zadzwonił do mnie kolega, który zaproponował wyjazd i poprosił, żeby spytał na Facebook'u, czy ktoś jest chętny zrobić jakąś zbiórkę, bo nie chcieliśmy jechać do Medyki pustym autem. Skończyło się tak, że jechaliśmy kilkoma busami, autobusem i ciężarówką. Wszystkie auta oczywiście wypełnione były pomocą humanitarną. Na miejscu okazało się, że nie tylko my wpadliśmy na taki pomysł, a magazyny już były pełne. Skontaktowałem się wtedy z prezydentem Przemyśla, Wojciechem Bakunem, ponieważ tylko jego znałem. Skierował nas do osoby, dzięki której nasze rzeczy trafiły do pociągu jadącego w stronę Kijowa. I te rzeczy tak na prawdę drugiego dnia wojny były w Ukrainie

- mówi nam Michał Kwiatek.

Jak mówi nasz laureat, minął rok od wybuchu inwazji Rosji na Ukrainę, pomoc wciąż trwa, ale jest inna. Jeszcze kilka miesięcy temu w remizie w Woli Korzeniowiej darów było tak dużo, iż zdecydowano o utworzeniu bezpłatnego sklepu dla uchodźców. Była odzież, obuwie i inne niezbędne rzeczy. Wspierano w ten sposób również polskie, potrzebujące rodziny. Do samej remizy pod dach przyjęto ponad 30 osób, ale zgłaszały się również osoby prywatne, które chciały przyjąć Ukraińców. - Jeszcze kilkanaście rodzin zostało, którym staramy się pomagać - mówi Kwiatek. - Niektórzy wyjechali odbudowywać swoje domy. Mieliśmy rodzinę z Buczy pod Kijowem, mieszkali w jednostce, zdecydowali się wyjechać - kontynuuje.

Michał Kwiatek z przyjaciółmi na granicy bywał kilkukrotnie. - Następnie wysyłaliśmy transport bezpośrednio na Ukrainę, głównie przez kierowców. Woziliśmy zimowe ciuchy, opatrunki do ran, torby medyczne, deski, sprzęt ratowniczy. Pomagały nawet firmy z Niemiec - mówi nasz laureat.

Co ciekawe, przez ponad rok udało nawiązać się przyjaźnie i znajomości. - Jeden z Ukraińców, ojciec wielodzietnej rodziny, który mógł wyjechać, został naszym strażakiem. Zaraziliśmy go pasją, przeszedł kurs, był już nawet na akcji. Jest odważny, na pewno sobie poradzi. Ale wciąż, gdy wraca wysłany przez nas transport, to dostajemy jakieś dyplomy, zdjęcia, a najczęściej ukraińskie cukierki w podziękowaniu. Oczywiście nie wymagamy tego, ale jest to miły gest - kwituje Michał Kwiatek. - Ja osobiście nie zabiegałem o głosy, jestem zaskoczony wygraną. Ale prawdopodobnie pocztą pantoflową rozniosło się i te ukraińskie rodziny mogły głosować - kończy nasz laureat.