Osobowość Roku 2020. Łukasz Baranowski nagrodzony nagrodą specjalną w plebiscycie redakcji Echa Dnia

Więcej ciekawych i ważnych informacji znajdziesz na stronie głównej ECHODNIA.EU/RADOMSKIE

Jak przyjął Pan nagrodę w plebiscycie Echa Dnia "Osobowość Roku"? Uzyskał Pan drugi ze wszystkich kategorii wynik w całym regionie radomskim, zdobywając blisko trzy tysiące głosów. Jest się z czego cieszyć!
Jest do dla mnie ogromne wyróżnienie, jednak pragnę podkreślić, że nagrodę odbieram jako dowódca 62 batalionu lekkiej piechoty w Radomiu, gdzie wspólnie z moimi koleżankami i kolegami tworzyliśmy struktury Wojsk Obrony Terytorialnej na terenie ziemi radomskiej. Nasz wspólny wysiłek, zaangażowanie oraz poświęcenie sprawiły, że chociaż działamy od niespełna trzech lat, to już jesteśmy formacją rozpoznawalną, znaczącą w regionie i cieszącą się autorytetem oraz poważaniem wśród mieszkańców południowego Mazowsza.

Niespełna trzy lata temu przeszedł Pan z 42 Bazy Lotnictwa Szkolnego w Radomiu do 6 Mazowieckiej Brygady Obrony Terytorialnej. Jak duża to była dla Pana zmiana?
Obejmując stanowisko dowódcy 62 blp przechodziłem ze stanowiska szefa sekcji wychowawczej w 42 Bazie Lotnictwa Szkolnego w Radomiu. Służbę w 42 BLSz wspominam z ogromnym sentymentem, to czas, którego nie da się zapomnieć. Poznałem tam wielu wspaniałych ludzi, z którymi do dziś utrzymuję bardzo dobre relacje. Jako szef sekcji wychowawczej 42 BLSz odpowiadałem między innymi za współpracę ze społeczeństwem. Doświadczenie, które wtedy zdobyłem było wartością dodaną na stanowisku dowódcy 62 blp. Ponieważ teren działalności terytorialsów z radomskiego batalionu obejmuje 7 powiatów, jako dowódca pododdziału mogłem kontynuować i zacieśniać współpracę z lokalną społecznością. Oczywiście było to również ogromne wyzwanie, a kiedy obejmowałem stanowisko byłem pełen obaw. W 42 Bazie zakres moich obowiązków dotyczył stricte działalności kulturalno-oświatowej, jako dowódca pododdziału miałem na sobie o wiele większą odpowiedzialność, a zakres obowiązków znacznie się poszerzył. Trzeba przyznać, że budowa batalionu od podstaw wymagała poświęceń, również jeśli chodzi o życie prywatne, ale zawsze staram się włożyć całe serce w powierzone obowiązki.

Pandemia sprawiła, że radomskich terytorialsów spotkać można było niemalże wszędzie – od szpitali i placówek medycznych, przez punkty poboru wymazów, aż do domów pomocy społecznej i szkół. Czy tak wyobrażał pan sobie funkcjonowanie tej nowej formacji wojskowej?
Tak, naszym głównym zadaniem statutowym jest obrona lokalnej społeczności. Zatem jeśli – dzięki Bogu - nie ma konfliktów zbrojnych, wspieramy ludność cywilną w zakresie zarządzania kryzysowego. Szczególnym testem dla terytorialsów był czas pandemii, kiedy to żołnierze pomagali na wielu polach. Byliśmy w kilkuset placówkach medycznych, przychodniach, domach pomocy społecznej, szkołach, urzędach, gdzie pomagaliśmy personelowi, ale również wpieraliśmy pacjentów i petentów. Byliśmy w zasadzie we wszystkich powiatach naszego regionu.