Ostatnia deska ratunku

Przeciętny klient radomskiego lombardu wcale nie po-życza dużych sum. Przychodzi zwykle po 100 lub 200 złotych. Niekiedy ludziom brakuje tak małych sum, że niektóre lombardy określiły minimalną kwotę pożyczki na... 10 zło-tych. Czy liczba lombardów w danym mieście może być miernikiem biedy?

Radomskie lombardy mają się całkiem dobrze, choć ostat-nio konkurencją dla nich zaczynają być tak zwane SKOK - i czyli Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo - Kredytowe, które również proponują tak zwane "chwilówki", czyli kilkudniowe po-życzki na wysoki procent. Kto i dlaczego korzysta z usług lom-bardów?

Mimo, że większości z nas wydaje się, iż nigdy nie we-szłoby do lombardu i nigdy nie pożyczyło tam pieniędzy, to są jednak tacy, jakim może pomóc tylko lombard.

- Wbrew pozorom większość naszych klientów to ludzie mało zamożni, często po prostu biedni. Emeryci, renciści ludzie bezrobotni, którym brakuje parę złotych do pierwszego. Zwykle żaden bank nie chce im już dać pożyczki, a jeśli już, to procedu-ry trwałyby kilkanaście dni, a oni nie mają co do garnka włożyć na daną chwilę. Przychodzą też ludzie, jakim los spłatał finan-sowego figla. A to nagle wypadła choroba, a to niespodziewany wydatek. Więcej klientów mamy też przed świętami, gdy trzeba wydać pieniądze na ich przygotowanie - mówi pracownik ra-domskiego lombardu "Abak", Jarosław Szary. Dzisiejsze lom-bardy różnią się od tych sprzed kilku lat, kiedy wśród zastawio-nych przedmiotów więcej było sprzętu elektronicznego. Dziś właściciele tych przybytków są bardziej wybredni i jako zastaw preferują głównie złota biżuterię. Może być też telefon komórkowy, o ile ma wszelkie "papiery".

Ponieważ lombard nie pyta o zarobki, żyrantów czy tak zwaną zdolność kredytową, tylko bierze całe ryzyko nie spłace-nia pożyczki na siebie, odpowiednio sobie to ryzyko wycenia. W Kielcach trzeba zwykle zapłacić 0,8 procent odsetek za jeden dzień. Większość klientów pożycza pieniądze na kilka dni. Równie niekorzystna dla pożyczającego jest wycena jego za-stawu. Zwykle pracownik lombardu szacuje dany przedmiot na jedną trzecią rynkowej wartości.

- To dlatego, że nawet część zastawionych przedmiotów nie jest przez naszych klientów wykupywana. Aby odzyskać pieniądze, musimy więc je szybko sprzedać, a to da się z kolei zrobić, przy odpowiednio niskiej cenie - wyjaśnia nam pracow-nik radomskiego lombardu "Abak". Można tu kupić głównie zło-to, ale czasem zdarza się DVD, telewizor, telefony komórkowe.

Ostatnio z radomskimi lombardami zaczynają konkurować tak zwane SKOK - i. Tak zwane "chwilówki", czyli pożyczki kil-kudniowe są jednak duże tańsze, bo oprocentowane w skali 1,6 - 2 procent w skali miesiąca, a nie 0,8 procent w skali dnia. A jednak uzyskanie "chwilówki" jest trudniejsze. Trzeba się najpierw zapisać do stosownego SKOK - u i trochę poczekać na przyznanie pożyczki. W lombardzie klient "z ulicy" załatwi wszystko dosłownie w pięć minut. Dopóki tak wielu osobom bę-dzie brakować do pierwszego, piątego, czy dziesiątego danego miesiąca, dopóty lombardy wciąż będą miały się dobrze.