Pionki. Sukces klubu Tang Soo Do. Zawodnicy zdobyli 10 medali na Mistrzostwach Polski w kick-boxingu

Impreza odbyła się w dniach 16-18 października w Nowym Mieście Lubawskim. W mistrzostwach wzięło udział prawie dwustu siedemdziesięciu zawodników z pięćdziesięciu czterech klubów Polskiego Związku Kickboxingu. Ze względu na coraz trudniejszą sytuację epidemiologiczną panującą w Polsce, część potencjalnych uczestników zrezygnowała z przyjazdu do Nowego Miasta Lubawskiego i obsada niektórych kategorii nie była aż tak liczna jak w poprzednich latach. Wystartowali głównie zawodnicy najbardziej utytułowani i zdeterminowani, co przełożyło się na bardzo wysoki poziom rywalizacji.

Nasi zawodnicy wywalczyli indywidualnie pięć tytułów Mistrza Polski, dwa tytuły wicemistrzowskie i trzy brązowe medale. Taki dorobek medalowy zapewnił pionkowskiej ekipie pierwsze miejsce w klasyfikacji klubowej seniorów formuły pointfighting i drugie miejsce w grupie juniorów. Po podliczeniu obu tych klasyfikacji wynika, że pionkowski klub był najlepszy w formule pointfighting całych mistrzostw. Takiego wyniku w historii klubu nie udało się jeszcze zanotować. Jest to szczególny moment dla klubu z powiatu radomskiego, który w tym roku świętuje 10-lecie istnienia.

W kategorii seniorów złote medale wywalczyli Piotr Olszewski (do 57 kilogramów) i Aleksandra Grzywacz (do 50 kilogramów), srebrny krążek zdobył Szymon Grabowski (do 84 kilogramów), a brązowy Piotr Olszewski (do 57 kilogramów w formule light contact senior). Wśród juniorów mistrzostwo zdobyli Jakub Grzywacz (do 57 kilogramów), Zuzanna Maj (do 70 kilogramów) oraz Jakub Płachta (do 84 kilogramów). Na drugim miejscu uplasował się Jakub Płachta (do 84 kilogramów w formule pointfighting), a trzecie zajęli Krzysztof Monkosa (do 69 kilogramów) oraz Zuzanna Maj (do 70 kilogramów).

Udział zawodników pionkowskiego klubu w mistrzostwach został poprzedzony bardzo intensywnym okresem przygotowawczym, który rozpoczął się jeszcze w połowie sierpnia. Kadra trenerska klubu wcieliła specjalny program treningowy, który nazwano roboczo „E=mc2”. Obejmował on udział w dwutygodniowym cyklu codziennych treningów, trzydniowym wyjazdowym zgrupowaniu klubowym, zgrupowaniach zewnętrznych, wyjazdowych sparingach i od września, w regularnych treningach w klubie.