"Przyjdzie czas, by otrząsnąć się..." - piszą radomianie

***
Przyjdzie czas, by otrząsnąć się
Z tego bólu, rozterki.
Przyjdzie dzień już szary, który
W monotonię nas wprowadzi
Przyjdzie czas, gdzie na ziemi
Teraz trzeba mocno stać!
Lecz nie wolno!!!
Nie wolno nam zapomnieć
co się wydarzyło.
Aby wszystko się stało
Mocno w sercach nam zostało.
I nie tylko przez ten smutny czas
Lecz na zawsze hołd oddajmy
Bo historii nowej nadszedł czas!!!

Aneta Dąbrowska

***

- Wzruszyła troska mnie matczyna,
Czy Leszek wrócił już z Katynia?.
Powrócił matko w pełni chwały,
Lecz wcześniej światem wstrząsnął całym.
Uderzył czołem a gdy ziemia
Pokłon przyjęła świat oniemiał!!
Echem pytanie się odbiło
- a gdzież ten Katyń, co tam było?!
Ziemi przeklętej (dla nas świętej)
Krwią synów polski przesiąkniętej).
Widać krwi brakło ... prezydenta!
By świat zrozumiał, by pamiętał,
że śpi tu armia wojownicy
z katowską kulą w potylicy.
Czekali przez dziesięciolecia
By polski orzeł tu przyleciał
Po prawdę, co jest wciąż tajemną
Czyniąc ofiarę krwi - daremną.
Nie jeden orzeł, a gromada
Na las smoleński we mgle spada
I sygnał gromem w świat posyła
I budzi tych, co śpią w mogiłach.
Gdy dziś po trzech już pokoleniach
W Katyniu się zatrzęsła ziemia,
By krwi najlepszej przyjąć dary,
Na dopełnienie ich ofiary.
- Zdają się wreszcie pękać lody
By w zgodzie mogły żyć narody.
- Matko! - Nie czekaj na spotkanie
Leszek wykonał swe zadanie!
Dostąpił chwały a z nim wielu!
Teraz odpocznie na Wawelu.
Ci, których Wawel nie pomieści
Zostaną w myślach i w pamięci...
Nam pozostaje dziś przestroga
- "Nici żywota - w ręku Boga!"
Dajmy dziś osąd sprawiedliwy
również i tym, co są wśród żywych!!!

Artur Łyczek