Przypominamy: Dzisiaj święto Ojców, złóż życzenia Tacie!

Skąd się wziął dzień ojca?

Skąd się wziął dzień ojca?

Pierwszy raz Dzień Ojca obchodzili mieszkańcy miejscowości Spokane w USA 19 czerwca 1910. Z inicjatywą tego święta wystąpiła mieszkanka tej miejscowości, Sonora, która w ten sposób chciała oddać hołd swojemu ojcu, który po śmierci żony sam wychował sześcioro dzieci. Prezydent USA prezydent Calvin Coolidge zaakceptował to święto w 1924, a w 1966 prezydent Lyndon Johnson ustalił datę obchodów w Stanach Zjednoczonych na trzecią niedzielę czerwca. W Polsce jest obchodzone 23 czerwca, a pomimo dość długiej historii samego święta, w naszym kraju pojawiło się ono dopiero w 1965 roku.

Niewiele osób pamięta o Dniu Ojca, choć z roku na rok staje się ono coraz bardziej popularne. Sami ojcowie, których spotkaliśmy w centrum miasta przyznają, że nie pamiętaliby o święcie gdyby nie ich żony bądź matki.

WARTO PAMIĘTAĆ

Dzisiejsze święto jest zdecydowanie mniej eksponowane niż Dzień Matki. Z okazji Dnia Matki odbywają się szkolne przedstawienia, witryny sklepowe pełne są propozycji na prezenty dla mam. Dzień Ojca traktowany jest bardziej po macoszemu. Dzieciom nie ma kto przypomnieć o święcie, bo są już wakacje.
Radomianie uważają jednak, że warto pamiętać.

- To okazja do tego, by docenić ojca - mówi nam Marta, którą spotkaliśmy w centrum miasta. - Mamie na co dzień okazuje się więcej czułości, ojciec jest pomijany, dlatego ważne, by chociaż w tym dniu nasi ojcowie poczuli się ważni.

TRZEBA DO TEGO DOROSNĄĆ

Paweł Łuk-Murawski, radomski ułan przyznaje, że do tego, żeby świętować Dzień Ojca, trzeba dorosnąć.
- Kiedy byłem mały, to święto nie miało dla mnie większego znaczenia - opowiada ułan. - Sytuacja mieniła się, kiedy byłem już starszy i kiedy żył jeszcze mój ojciec. Starałem się zawsze do niego wpaść, przynieść jakąś dobrą książkę historyczną, wodę kolońską albo orzeszki słone, za którymi tata przepadał.

Jak mówi Paweł Łuk-Murawski, nie miałby za złe swojemu 13 letniemu synowi Kacprowi, gdyby zapomniał o Dniu Ojca.

- Ciężko wymagać od tak młodego człowieka i jeszcze na początku wakacji, żeby pamiętał o święcie - śmieje się ułan. - Ale na stare lata chciałbym, żeby Kacper o mnie pamiętał. Teraz wystarczy ładne zachowanie i ładne gesty na co dzień.