Radom. Pod chodnikami cmentarza na Limanowskiego znajdują się mogiły?

Kwaterę żołnierską przebudowano w latach 80-tych XX wieku. Jej dzisiejszy wygląd nie odpowiada faktycznym miejscom pochówku.
- Architekt, który projektował tę kwaterę odrysował od linijki równe linie wyznaczając dojście do pomnika i wzdłuż nich symboliczne groby. Trudno mu przypisywać złą wolę, tak wygląda większość zbiorowych miejsc pamięci - mówi ksiądz Piotr Zamaria, kierownik cmentarza przy ulicy Limanowskiego. - W 1939 roku nikt nie kopał grobów w równych rzędach, na to nie było czasu. Trzeba też jasno powiedzieć, że to były zbiorowe mogiły, one są różnej wielkości, ta zależała od liczby osób, które trzeba było danego dnia pogrzebać. Największa ma około 10 metrów.

To wykazały badania przeprowadzone georadarem przez ekipę programu „Było nie minęło” Telewizji Historia.

- Teraz chodzi o to, żeby tych ludzi uszanować i tak urządzić tę kwaterę, żebyśmy nie chodzili po ich mogiłach - mówi ksiądz Zamaria. - Ale to już nie będzie nasza decyzja. Pieczę nad miejscami pamięci ma wojewoda, a w jego imieniu zajmuje się tym Instytut Pamięci Narodowej. Umawiamy termin spotkania i będziemy rozmawiać, jak to urządzić. Poszczególnych grobów odbudować się nie da, ale może i nie ma takiej potrzeby. Trzeba zdjąć płyty chodnikowe, może posiać trawę i zrobić symboliczną mogiłę?

W kwaterze pochowano ponad 200 żołnierzy, zdecydowana większość z nich zmarła w szpitalu wojskowym w Radomiu na skutek ran odniesionych na froncie. - Mamy bardzo dokładne informacje z nazwiskami tych żołnierzy, datami ich śmierci - wylicza ksiądz Zamaria. - Na tej podstawie spróbujemy wspólnie z historykami IPN-u przypisać do konkretnych mogił nazwiska.

Zobacz także: Kwesta na cmentarzu w Radomiu