Radomscy archeolodzy kontynuują wykopaliska w Nowej Żelaznej

- W bieżącym sezonie zamierzamy penetrować okolice czworokątnego obiektu rowkowego – wyjaśnia Małgorzata Cieślak- Kopyt, kierownik działu archeologii muzeum.

Odkryty przez radomian w 2015 roku grób rowkowy, identyfikowany jako celtycki, stał się sensacją na Mazowszu. Jak przypokina Małgorzata Cieślak Kopyt, czworokątny obiekt rowkowy o wymiarach 6,2 x 6,7 m, był badany przez dwa sezony wykopaliskowe. W centralnej części przestrzeni ograniczonej szerokim rowem znajdowały się trzy groby: pochówek wyrabowany, zatem zapewne najbogatszy pod względem wyposażenia w zabytki metalowe, ubogi grób jamowy oraz podwójny grób popielnicowy zawierający szczątki trzech osób, w tym popielnicę z pochówkiem kobiety z dzieckiem. Pochówek ten, na podstawie wyposażenia datowano na przełom I i II w n.e. Na Mazowszu było to pierwsze odkrycie tego rodzaju. Zwyczaj konstruowania obiektów rowkowych zrodził się na terenach kultury lateńskiej między dolnym a środkowym Renem skąd, wraz z plemionami celtyckimi, rozprzestrzenił się na terenach Europy Zachodniej i dotarł do Europy Środkowej.

W wykopaliskach uczestniczą studenci archeologii Uniwersytetu Warszawskiego.

W czasie poprzednich badań znaleziono naczynia z grobów jamowych kultury przeworskiej, wśród niuch kubek z I wieku p.n.e i wazę z I/II w. n. e. odkryte na cmentarzysku ciałopalnym. Prezentowano je na wystawach a dziś są w zbiorach radomskiego muzeum. Archeolodzy znaleźli też przepalone kości, ceramikę i metale. Znaleźliby jeszcze więcej, gdyby nie zniszczenia terenu przez orkę. Dlatego - jak mówili - nie uchowały się górne partie grobów jamowych.

W jednym z grobów badacze odkryli fragmenty dna czarnej popielnicy z kośćmi. Już na samym finiszu archeolodzy natrafili na interesujący zwyczaj związany z zabiegami magicznymi należącymi do obyczajów pogrzebowych stosowanych przez ludność kultury przeworskiej. A w grobie z okresu rzymskiego, w samym środku jamy, tkwił długi żelazny, bardzo skorodowany przedmiot wbity w dno grobu. Okazało się, że był to grot włóczni, którego tuleję odkryto wcześniej.

Potem dokumentowano zabytki, wyklejano i rekonstruowano naczynia ze zniszczonych grobów. Opracowywane są zabytków metalowe, przede wszystkim żelazne skorodowanej broni.

Obecne znaleziska, podczas których natrafiono na zawartość dalszych grobów jamowych i popielnicowych, uzupełnią zbiory „Malczewskiego”.

Badania są będą możliwe dzięki współpracy kilku instytucji: Muzeum Jacka Malczewskiego w Radomiu, Muzeum Regionalnego w Kozienicach, Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, Starostwa Powiatu Kozienice oraz Wójta Gminy Magnuszew. Partnerem projektu będzie także radomska firma Infinitech 3D.

Kultura przeworska – kultura archeologiczna epoki żelaza rozwijająca się między III w. p.n.e. a V w. n.e. na terenach obecnej Polski oraz Zakarpacia. Dawniej zwana kulturą wenedzką lub grupą przeworską kultury grobów jamowych. Kultura przeworska zastąpiła na znacznej części swojego terytorium wcześniejszą kulturę pomorską.

Zobacz także: Archeolodzy odnaleźli w Radomiu fundamenty średniowiecznego ratusza