Szczepionki przeciw COVID-19, które trafią do Polski. Działanie, skutki uboczne, wyniki badań. Czym się różni Pfizer, AstraZeneca i reszta?
Preparat koncernu AstraZeneca to trzecia szczepionka dopuszczona do obrotu w Unii Europejskiej. Jest szczepionką wektorową, w odróżnieniu od szczepionek Pfizera i Moderny, które należą do typu mRNA. Zamiast fragmentu RNA zawiera zmodyfikowanego adenowirusa, który u szympansów powoduje przeziębienie. Adenowirus zawiera gen wytwarzający białko "S" wirusa SARS-CoV-2. Sam wirus jednak nie zarazi i nie namnoży się. Pomoże za to, mówiąc obrazowo, wytworzyć białko kolca koronawirusa. Efekt końcowy działania szczepionki AstraZeneki jest zatem taki sam jak w przypadku szczepionki mRNA.
Pomimo, iż Europejska Agencja Leków zaleciła szczepionkę osobom dorosłym w każdym wieku, to kilka krajów UE odradziło podawanie jej osobom starszym. Takie rozwiązanie zaleciła m.in. komisja ds. szczepionek berlińskiego Instytutu im. Roberta Kocha (RKI). Uznano bowiem, że przedstawiane dane są zbyt skromne, żeby jednoznacznie uznać, iż szczepionka jest skuteczna w grupie seniorów. W efekcie w Niemczech preparat podawany jest tylko osobom do 65. roku życia. W Polsce szczepieni będą nim na razie osoby do 60 lat.
Według podawanych przez firmę danych skuteczność szczepionki AstraZeneca w zapobieganiu zakażeniu SARS-CoV-2 wynosi ok. 60-70 proc., a 100 proc. - w zapobieganiu ciężkiemu przebiegowi COVID-19, hospitalizacji i śmierci. Jest podawana w dwóch dawkach. Drugą pacjent powinien otrzymać w okresie od 4 do 12 tygodni po pierwszym wstrzyknięciu.
Jest łatwiejsza w dystrybucji, bowiem nie wymaga przechowywania w bardzo niskiej temperaturze, tak jak ma to miejsce w przypadku preparatów firm Pfizer i Moderna.
Zobacz kolejne zdjęcia/plansze. Przesuwaj zdjęcia w prawo - naciśnij strzałkę lub przycisk NASTĘPNE
