Ta ekspozycja jest już wydarzeniem roku. Wielki sukces Centrum Rzeźby Polskiej

Na wystawie są zawsze tłumy widzów

(fot. Jan Gaworski)

- Ile osób obejrzało już naszą ekspozycję? - zastanawia się Jan Gagacki. - Nie wiem…Na pewno kilka tysięcy. Odnośnie możliwości zobaczenia naszej ekspozycji ludzie dzwonią z całej Polski.

- Myślę, że było już u nas blisko 3 tysiące osób -sumuje Izabela Sosnowska, - Kozieł z Ośrodka Promocji i Dokumentacji Rzeźby Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. - W same tylko soboty sprzedajemy kilkaset biletów.

Ta wystawa jest po prostu wielkim wydarzeniem. Zobaczyć dzieła wielkiego artysty w jednym miejscu to prawdziwa rzadkość.

Przede wszystkim arcydzieła

W galerii Muzeum Rzeźby Współczesnej orońskiego Centrum
zobaczyć można słynne arcydzieła mistrza. Wśród nich "Fatum," "Tchnienie" i "Macierzyństwo".

Zostały zaprezentowane także trzy figury ze słynnego cyklu "Kobiet brzemiennych" oraz portrety i wizerunki: od pracy dyplomowej na Krakowskiej ASP - Portretu Henryka Szczyglińskiego z 1898 roku, poprzez dekoracyjne, bliskie stylizacji art deco, kobiece portrety z okresu paryskiego, rzeźbione od 1914, aż do powstałych w latach 50. i 60. podobizn: Hanny Rudzkiej-Cybisowej, Włodzimierza Sokorskiego i Aliny Ślesińskiej.

Bliski sztuce portretowej jest słynny cykl "Głów wawelskich", dotychczas mało prezentowany. Na ekspozycji pokazano 24 rzeźby z tego cyklu, z okresu 1925-1929 oraz lat 50. XX wieku, ukazujące całe bogactwo typów ludzkich. Począwszy od postaci historycznych: Zygmunta III Wazy, Stefana Batorego, Fryderyka Chopina, aż do współczesnych wizerunków przyjaciół czy uczennic mistrza.

Ważnym uzupełnieniem wawelskiej serii jest "Autoportret".

Obok sztuki kameralnej, Dunikowskiego pasjonowały monumentalne realizacje pomnikowe. Na wystawie widzimy projekty pomników "Grobowiec Bolesława Śmiałego", uznawanego za arcydzieło oraz "Pomnika Józefa Dietla".

Fragment pomnika Wyzwolenia Ziemi Warmińsko-Mazurskiej - "Głowa żołnierza radzieckiego" jest przykładem stosunku artysty do socrealizmu. Ten powojenny wątek uzupełniają "Popiersie Lenina" (1949) i "Robotnik" (1946).

Wystawie towarzyszy album o rzeźbie Dunikowskiego. Album z kolorowymi zdjęciami uzupełnia tekst krytyczny Joanny Torchały, kuratora orońskiej ekspozycji. Jest tam także kalendarium biograficzne oraz katalog prac artysty.

- Jest to niezwykle istotne wydarzenie, uzupełniające dotkliwy brak wydawnictw poświęconych artyście, który cały swój dorobek twórczy zapisał państwu polskiemu - podkreślają twórcy wystawy.

Publikacja Joanny Torchały, bogata w materiał ilustracyjny (blisko 90 fotografii!) zadowoli każdego konesera sztuki.

Dunikowski specjalnie na jubileusz

Ekspozycja poświęcona najwybitniejszemu polskiemu rzeźbiarzowi - Xaweremu Dunikowskiemu, (1875 - 1964), zorganizowana we współpracy z Muzeum Rzeźby imienia Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, oddziałem Muzeum Narodowego w Warszawie.
upamiętnia 30 - lecie istnienia Centrum Rzeźby Polskiej.

Bardzo uroczysty był więc lipcowy wernisaż.

List z gratulacjami przysłał prezydent RP Bronisław Komorowski. Wyraził w nim swoje uznanie dla ludzi, którzy tworzą to miejsce, jedyne takie w Polsce" i przypomniał, że ma ono tradycje przekraczające ramy jubileuszu.

W uznaniu zasług dla pracowników Centrum Rzeźby Polskiej Bronisław Komorowski przyznał pracownikom Centrum wysokie odznaczenia państwowe. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski otrzymał Jan Gagacki, a Krzyż Kawalerski OOP, jego zastępca Mariusz Knorowski.

35 osób wyróżniono odznakami "Zasłużony dla kultury polskiej".

Medale Zasłużony Kulturze Gloria Artis za wybitne osiągnięcia twórcze oraz pracę na rzecz środowiska rzeźbiarskiego otrzymali artyści związani z Orońskiem.

Złoty medal otrzymał profesor Jan Kucz, srebrny - profesorowie Antoni Janusz Pastwa i Jan Stanisław Wojciechowski, brązowy - profesorowie Zbigniew Makarewicz i Ryszard Stryjecki.

Prezentacja twórczości Dunikowskiego w orońskim Muzeum Rzeźby Współczesnej czynna będzie do 18 września.

Następnie wystawa pokazywana będzie w warszawskiej Królikarni, w Muzeum Narodowym we Wrocławiu i w Muzeum Narodowym w Szczecinie.

Fot. Rdunikowski 1
Rdunikowski 2
To słynne "Głowy Wawelskie" Xawerego Dunikowskiego

(fot. Jan Gaworski)