W czasie remontu Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu zdemontowano podjazd dla wózków

Niedawno pisaliśmy o zakończonym remoncie siedziby miejskiej biblioteki. Rzeczywiście, zabytkowy budynek przy ulicy Piłsudskiego 12, zbudowany w 1892 roku jako willa dla rejenta Włodzimierza Kulczyckiego, po renowacji wygląda wspaniale. Kłopot w tym, że modernizacja nie cieszy osób na wózkach, czy rodziców przewożących dzieci na wózkach. Nie ma już bowiem podjazdu i ciężko pokonać wysokie, kamienne schody.

- Po remoncie została zlikwidowana zarówno winda dla osób z niepełnosprawnościami, jak i równie pożyteczny podjazd dla wózków. Kiedy możemy spodziewać się przywrócenia dostępności dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej i rodziców z wózkami? - dociekają radomianie korzystający z zasobów biblioteki.

Przemysław Czaja, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu wyjaśnia, że decyzja o likwidacji podjazdu była niezależna od samej biblioteki.

- Wcześniejszy podjazd na wózki, jaki działał do czasu remontu, został wykonany jeszcze przed wpisaniem obiektu do rejestru zabytków. Aktualne przepisy nie dopuszczają takiej możliwości. Dlatego po remoncie schodów nie otrzymaliśmy zgody na wykonanie podjazdu - mówi Przemysław Czaja, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.

Dyrektor zaznacza, że mimo wszystko placówka stara się doposażyć w mobilne podjazdy, ewentualnie szyny, które po ułożeniu na schody umożliwią wjazd do biblioteki wózkom dziecięcym. Ponadto kierownictwo biblioteki stara się, by dla osób z niepełnosprawnością ruchową przywrócić możliwość korzystania z dźwigu po lewej stronie schodów. To jednak wymaga kolejnego remontu.

Modernizacja biblioteki była konieczna, bo część murów wymagała osuszenia oraz izolacji od przedostającej się wody. Zakres robót obejmował elewację ściany frontowej, a także wymianę drzwi i schodów budynku. Remont liczącego 130 lat budynku był ważny nie tylko ze względów estetycznych, ale przede wszystkim chodziło o bezpieczeństwo. Użytkownicy podkreślali, że wskutek zmiennej pogody zwłaszcza wichrów i deszczów, część elewacji uległa zniszczeniu. Podsiąkała też woda do fundamentów po większych opadach deszczu.

Sama biblioteka, jak też i ogrodzenie wpisana jest do rejestru zabytków Radomia. Wojewódzki Konserwator Zabytków na remont budynku przekazał 40 tysięcy złotych. Z kolei 800 tysięcy złotych dała gmina Miasta Radomia.

Budynek obecnej biblioteki powstał w roku 1892 dla rejenta Władysława Kulczyckiego w postaci pałacu wzorowanego na antycznej willi. Po zakupie budynku w 1896 przez Handlowe Towarzystwo Akcyjne dobudowano od strony południowej drugi piętrowy budynek aż do budynku sądu. Po I wojnie światowej budynek zajmowała Polska Macierz Szkolna następnie mieścił się Łódzki Bank Handlowy, później Warszawski, a w okresie okupacji hitlerowskiej Niemcy zaadaptowali budynek na potrzeby telekomunikacji nadbudowując piętro nad willą. Od roku 1945 budynek stanowił siedzibę Muzeum Okręgowego. W 1992 roku budynek przeznaczono na siedzibę Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej obecnie Miejskiej Biblioteki Publicznej imienia Józefa i Andrzeja Załuskich.