W wigilię Bożego Narodzenia wierni odwiedzają szopki w kościołach

W wigilię Bożego Narodzenia w kościołach w Polsce wierni zbierają się przy szopkach, by modlić się do Dzieciątka Jezus.

W radomskim kościele oo. Bernardynów przy ulicy Żeromskiego 6 szopka wykonana jest z wielką starannością. Co roku najmłodsi i starsi zachwycają się scenami rodzajowymi z Betlejem, obserwują postacie w ruchu. - Po raz pierwszy szopkę zorganizował święty Franciszek z Asyżu w 1223 roku. Chciał w sposób obrazowy pokazać cud Bożego Narodzenia - mówi ojciec Stanisław Górka, gwardian radomskiego klasztoru. - Także współczesne szopki franciszkańskie skupiają się na istocie Bożego Narodzenia, którym jest przyjście Pana Jezusa na świat. W centralnym punkcie naszej szopki jest kopia figury Dzieciątka Jezus z betlejemskiej groty. Wizyta przy szopce to dobra okazja, by opowiedzieć najmłodszym o tym, jak Pan Jezus przyszedł na świat, by pojednać człowieka z Bogiem - dodaje ojciec Górka.

Bożonarodzeniowe szopki można będzie oglądać w kościołach przez cały okres Bożego Narodzenia.

Tradycje szopki

Pierwsza szopka powstała w 1223 roku w grocie koło maleńkiej miejscowości Greccio we włoskiej Umbrii. Franciszek z Asyżu urządził żywy obraz, betlejemską stajenkę, w której postacie biblijne odtworzyli jego bracia. Zakon franciszkański podtrzymał ideę szopek i rozpropagował ją niemal w całej Europie. W Polsce zwyczaj ten pojawił się pod koniec XIII wieku.

Otrzymał on nazwę jasełek ("jasło" to staropolskie określenie żłóbka). Najstarsze polskie figury jasełkowe pochodzą z krakowskiego klasztoru Klarysek - żeńskiej gałęzi Franciszkanów. Gdy do jasełek zaczęto wprowadzać postacie współczesne lub historyczne związane z dziejami Rzeczypospolitej zabroniono ich odprawiania w kościołach. Stały się one wtedy formą teatralną, a w kościołach ruchome jasełka zastąpiono statycznymi szopkami.