Każdego roku w nocy z Wielkiej Soboty na Niedzielę Wielkanocną dziesięciu barabaniarzy wędruje uliczkami Iłży i uderza drewnianymi pałeczkami w baraban w określonym rytmie.
Baraban to kocioł o średnicy metra i wysokości pięćdziesięciu centymetrów. Wykonany jest z blachy miedzianej, z naciągniętą na niego skórą źrebięcia lub cielaka, zaopatrzony jest w stalowe nogi. Dwóch mężczyzn niesie bęben a ośmiu wybija dźwięki na kilkuminutowych przystankach. Na co dzień przechowywany jest w kościele pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Kościół opuszcza tylko na Wielkanoc albo jeśli trzeba wymienić skórę lub przeprowadzić inne prace konserwacyjne. Bęben jest bardzo stary, widnieje na nim niewyraźna data albo 1638 albo 1683 rok.
Barabanienie zwiastuje Zmartwychwstanie Pańskie. Zwyczaj ten kultywowany jest w Iłży od niepamiętnych czasów. Nikt dokładnie nie wie skąd ta tradycja się wzięła.
Najwięcej iłżan towarzyszy barabaniarzom od północy, kiedy zaczynają grać do godziny 3 w nocy.
Barabaniarze grają na bębnie przez 6 godzin. Przed godziną 6 rano w niedzielę Wielkanocną podchodzą pod Kościół, by zwoływać wiernych na rezurekcję.
Tam czekają na nich tłumy iłżan.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
