Wystawę prac Aleksandra Olszewskiego „pErMuTaCjE , aLgOrYtM, mOrFoIzM,..." otwarto w Przemyślu

Nie było wernisażu ze względu na koronawirusa, ale prace oglądać można wirtualnie, a niedługo już, po wznowieniu pracy Galerii –w realu.

Wystawie towarzyszy szkic Kazimierza Łyszcza "Et in Arkadia ego - Aleksander Olszewski / malarstwo, grafika cyfrowa) oraz tekst Tamary Książek o twórczośi artysty. Oba zamieszczone będą w katalogu wystawy, dostępnym niebawem dla zwiedzających.

Na wystawie Aleksander Olszewski, przedstawiciel radomskiego grona twórców sztuki geometrycznej, prezentuje swoje cykle z ostatnich lat.

To ”Permutacje”, „Listy do Gilgamesza”, ”Listy z Garbatki” oraz rysunki, a także grafiki komputerowe „Kwadraty” i cykl prac określanych przez siebie "morfoistycznymi", układanymi w serie CC, CB, CBN itd. Prace są podpisywane liczbami w określonym porządku. Cykl "Permutacje" uzyskuje też wersję papierową z zachowaniem podstawowego podziału na kwadraty.

-W technice cyfrowej szukam takiej formy plastycznej, która nie imitowała by technik tradycyjnych. Istotnym jest więc, by nie naśladować i powielać, a szukać cech, które są możliwe przede wszystkim do uzyskania w technice cyfrowej....- mówi artysta o swoich pracach. Morfoizm to próba dialogu między nauką, a intuicją artystyczną. W sztuce nic nie jest dane i nic nie jest odkryte na zawsze. Ciągłe poszukiwanie to jedyna droga tak w nauce, jak i w sztuce.

- Aleksander Olszewski wybrał geometrię jako metodę, przy pomocy której komponuje płaszczyznę obrazu i organizuje jego przestrzeń. Zdyscyplinowany w sposobie myślenia, dąży do syntezy i ładu, uzyskując klarowność przekazu przez oszczędne operowanie środkami wyrazu.Posługując się formą kwadratu jako ogólną zasadą układu, stwarza odpowiednio ustrukturowane pole dla pojawienia się elementów przedstawiających i one właśnie pełnią funkcję przekazywania znaczeń. Jest w tych obrazach świat cały z podziałem na plany, zróżnicowaniem nieba i ziemi. Podziały na kwadraty sugerują istnienie kilku przestrzeni równocześnie. Każdy kadr jest umownie zamkniętym obrazem, rozwijanej w wyobraźni sytuacji. Uświadamiają wpływ czasu. Badają ruch w różnych jego przejawach, zamykając go w paradoksie bezruchu obrazu- tłumaczy te twóczość Tamara Książek.