Zmarł Ireneusz Czarnecki, bohater Radomskiego Czerwca, działacz opozycji demokratycznej

Ireneusz Czarnecki zmarł w niedzielę, 3 września. O jego śmierci poinformowało Stowarzyszenie Radomianie dla Demokracji: „Z wielkim bólem przyjęliśmy wiadomość o odejściu Ireneusza Czarneckiego. Człowieka Honoru o wielkim sercu, który umiłował Wolność i przez długi okres swojego życia - walczył o nią”.

Ireneusz Czarnecki urodził się w 1949 roku w Wałbrzychu. Od lat młodzieńczych był związany z Radomiem. Tu skończył szkołę i rozpoczął pracę w Zakładach Metalowych im. gen. Waltera. 25 czerwca podczas protestu robotników został pobity przez milicję.   W latach 1982-1983 aktywnie działał w tymczasowej KZ "Solidarności. Drukarz, redaktor i kolporter podziemnego pisma "Solidarni". W czerwcu 1982 roku został zatrzymany i umieszczony w Areszcie Śledczym KW MO w Radomiu.
We wrześniu 1982 roku został internowany w Ośrodku Odosobnienia Kielce-Piaski, gdzie przebywał do 22 listopada 1982 roku.

"1984-1986 działacz Tymczasowej Komisji Międzyzakładowej, 1986-1988 RKW; 1984-1988 drukarz, kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. „Wolnego Robotnika”, książek NOWej, ulotek i in. druków okolicznościowych, uczestnik akcji ulotkowych i plakatowych, zbiórek pieniędzy na działalność związkową i pomoc represjonowanym; wielokrotnie poddawany rewizjom, zatrzymywany na 48 godz., przesłuchiwany; 30 IV 1986 zwolniony z pracy; 1986-1990 pracownik Radomskiego Przedsiębiorstwa Inżynieryjnego. Trzykrotnie karany przez kolegium ds. wykroczeń na karę grzywny: w 1987, 1988 za udział w demonstracjach 3 V i za przechowywanie nielegalnych wydawnictw."

"1980-1982 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/V KW MO w Radomiu w ramach SO krypt. PW-465; 1982-1983 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Radomiu w ramach KE krypt. Czarny; 1983-1984 w ramach SOR krypt. Serwis; 1985-1987 w ramach SOR krypt. Dublet; 1987-1989 w ramach SOR krypt. Berło."

Pożegnanie Ireneusza Czarneckiego odbędzie się w środę, 6 września o godzinie 13.30 w Kościele ewangelicko - augsburskim w Radomiu przy ulicy Mikołaja Reja 6.

Sylwetka Ireneusza Czarneckiego z Encyklopedii Solidarności