Jadłospis naszych przodków. Jak ucztowali Polacy od średniowiecza po międzywojnie? Te potrawy gościły na stołach bogaczy

Średniowieczny dwór królewski

W Krakowie do lokacji miasta w 1257 dieta nie ulegała większym modyfikacjom. Uprawiano śliwę, czereśnię i wiśnię. Do najpopularniejszych zbóż należały owies, proso, jęczmień i żyto. Podstawą diety była bezapelacyjnie kasza.

Do tego raczono się polewkami przyrządzanymi ze szczawiu i komosy oraz sałatkami z roślin. Leczono się ziołami: rumiankiem, dziurawcem, makiem oraz chmielem, a nawet syropami na kaszel.

W XII-XIII w., dzięki upowszechnieniu zboża i młynów, chleb znalazł się także na stołach warstw biedniejszych. Był wyznacznikiem zamożności: bogaci spożywali biały chleb, bułki i ciasta, biedni zaś jedli chleb z mąki razowej i jęczmienia bądź owsa.