Karpie dla jednych za drogie, dla innych za tanie

Bo przy niskich cenach ryb upragniony zysk staje się fata morganą, czyli złudzeniem wody dla sprawionych na pustyni.

Marian Słowiński, właściciel gospodarstwa rybackiego Grądy w Budzie Stalowskiej koło Tarnobrzegu, zapytany jaki był ten rok dla producentów karpi odkrzykuje: - Fatalny, fatalny! - Z powodu pogody? - dociekaliśmy. - Nie, z powodu hipermarketów, które zaniżają ceny ryb - odpowiedział.

NISKIE CENY

Ciśnienie mu rośnie, kiedy widzi, jak w hipermarketach cena żywego karpia spadła do 7,40, 7,20 zł za kilogram. - Gdy muszę zapłacić osiemset złotych za tonę pszenicy, to taka cena karpia jest poniżej kosztów produkcji - mówi niemal zrozpaczony.

Szanujący się polscy właściciele gospodarstw rybackich karmią ryby naturalnymi paszami zbożowymi. Ryba rośnie wolno, trzy lata, ale jest smaczna i zdrowa. Na koszty wpływ ma nie tylko żywienie, ale także przewożenie ryb, które zgodnie z warunkami unijnymi musi się odbywać w specjalnych pojemnikach z dotlenianą wodą.
Klienci oczekują, że przyniosą do domu żywego karpia. Więc producenci muszą się ostrożnie obchodzić z rybami, od wyciągania ich ze stawu, po przewóz i ekspozycję w sklepie. A że obraca się tonami ryb, nie jest to takie proste.

JAK NAJPROŚCIEJ

Kiedy Marian Słowiński po eksplozji złego humoru nieco łagodnieje, pytam go o ulubiony przepis na karpia. Odpowiada, że nie należy cudować, tylko przygotować rybę jak najprościej. - Wrzucić posolone dzwonka na rozgrzany olej i usmażyć - daje najprostszy przepis.

Kto chce mieć więcej aromatów, może do środka ryby włożyć pokrojoną cebulę, dosmaczać solą, pieprzem i usmażyć na masełku. To już przysmak rodem z Budy Stanowskiej.
Mieczysław Stec ze Stalowej Woli ma słynne gospodarstwo rybackie w niezwykłym miejscu, bo w Antoniówce. Wodę w stawach zasila źródło bijące od kapliczki świętego Antoniego. A ta woda, wspomagana modlitwą, ma moc uzdrawiania wszelkich dolegliwości.

DIETETYCZNY KARP

Pan Marian przyznaje, że wyszedł ze szpitala, po problemach zdrowotnych. - I łapię powietrze jak karp wyjęty z wody - mówi z humorem. - Każdemu się wydaje, że prowadzenie gospodarstwa rybackiego to siedzenie z wędką na brzegu, a to ciężka harówka i wielka odpowiedzialność za ludzi i delikatny towar - zapewnia.
Kiedyś propagował karpia po zaklikowsku czyli przyprawionego dzwonka zalanego jajkiem wymieszanym z żółtym serem i zapieczonego. Teraz jest na diecie i ma inny przepis. - Wrzucam karpia do aromatycznego rosołu, gotuję wolno piętnaście do dwudziestu minut i jest gotowy. Żadnych sosów, no może odrobina masła, a na pewno uroku takiemu karpiowi dodadzą ugotowane jarzyny - gwarantuje.

Zdaniem pana Mieczysława ten rok zaczął się kiepsko, bo wiosna nie mogła się przedrzeć i przyszła późno. No, ale lato nie przypiekało zanadto, ryba rosła ładnie. Na polskim rynku największe wzięcie na świąteczny stół mają karpie od jednego kilograma do dwóch. W przeciwieństwie do Czech czy Niemiec, gdzie kupowane są duże karpie powyżej 2,5 kg, hodowane cztery lata.

SZYBKO, PÓKI ŻYWE

Pan Mieczysław nie powinien się denerwować, bo z trudem odzyskuje zdrowie, ale jemu też humor psują sieci sklepowe, zaniżające ceny karpi. - Sieci są dobre, jeśli chodzi o odbiór ryb, bo biorą ich duże ilości, ale ceny mają takie, że hodowla staje się nieopłacalna - uważa.

Prawdopodobnie z powodu niskiej ceny karpi w hipermarketach znikną z targów pojedynczy handlarze ryb, przywożący ich po kilkadziesiąt kilogramów. - Wyzwaniem dla hodowców jest dostarczenie na rynek w krótkim czasie tysięcy kilogramów żywych ryb w krótkim czasie - uważa Mieczysław Stec. Nasi sąsiedzi kupują ryby już przygotowane do konsumpcji. U nas tradycja nakazuje przynieść do domu żywego karpia i dopiero tu się z nim rozprawić.
Jakie są oznaki tego, że karp jest zdrowy? - Jest czysty, bez okaleczeń, żywotny i pokryty śluzem - wylicza pan Mieczysław. Reszta czyli zrobienie z niego głównego dania na świąteczny stół zależy od gustu i domowej tradycji.