Miejska Biblioteka Publiczna w Stalowej Woli ogłasza konkurs „Mistrz pięknego czytania”

W czytelnicze szranki może stanąć młodzież od lat 16 oraz dorośli ze Stalowej Woli. Tak jak przed rokiem, będą trzy etapy konkursu. I etap to przesłuchania konkursowe. Termin to 27 marca w godzinach 18-19 w MBP (budynek przy ul. Popiełuszki 10, II piętro, sala spotkań nr 1). W tym etapie ci, którzy chcą spróbować swoich sił w głośnym czytaniu, wybierają fragment utworu Mirona Białoszewskiego i czytają go przed jury. Podczas naboru wyłonionych zostanie 8 - 10 osób, które wezmą udział w kolejnych etapach konkursu.

Kolejny, II etap to próby głośnego czytania. Ich termin zostanie ustalony przez reżysera w porozumieniu z uczestnikami konkursu, wiadomo jednak, że będzie to kwiecień. Finał konkursu odbędzie się 4 maja w obiekcie MBP, przy ulicy Popiełuszki 10 (II piętro, sala konferencyjna).

Podczas Finału konkursu – uczestnicy czytania pamiętnika, wyłonieni w poprzednich etapach, wezmą udział w publicznym czytaniu dzieła Mirona Białoszewskiego. Spośród czytających, jury wybierze Mistrza Pięknego Czytania oraz przyzna nagrody i wyróżnienia. Z kolei widownia wybierze swojego laureata Nagrody Publiczności.

Za przygotowanie uczestników konkursowych zmagań odpowiada Maria Bembenek, opiekunka i reżyser Amatorskiego Teatru Dramatycznego im. Józefa Żmudy z Miejskiego Domu Kultury. Przypomnijmy, że w ramach konkursu w MBP czytano między innymi „Chłopów” Reymonta, „Spaghetti i miecz” Tadeusza Różewicza czy „Szczenięce lata” Melchiora Wańkowicza.

Na koniec ważna uwaga – każdy, kto chce zostać Mistrzem Pięknego Czytania i stawi się 27 marca w MBP na nabór, musi przynieść ze sobą wypełniony formularz zgłoszeniowy. Jest on dostępny na stronie internetowej biblioteki (www.biblioteka.stalowawola.pl) w zakładce „konkursy”. Jak mówi regulamin, w konkursie nie mogą brać zwycięzcy dwóch ostatnich edycji Mistrza Pięknego Czytania.

„Pamiętnik z powstania warszawskiego” jest pierwszym utworem epickim Mirona Białoszewskiego. Wydany w 1970 roku Pamiętnik wzbudził wiele kontrowersji jako książka bez patosu, jako forma odbrązowienia wizji powstania warszawskiego.

Wyjątkowość Pamiętnika polega również na języku, zastosowanym przez Białoszewskiego. Poeta lingwista, który próbuje dotrzeć do sensu słów przez rozbieranie ich zewnętrznej konstrukcji, wprowadza pewne elementy swojej poetyki do prozy. W Pamiętniku z powstania warszawskiego dominują krótkie frazy – cząstki jednowyrazowe, czasem do kilku słów. Dłuższe zdania są zawsze uzupełniane takimi jednowyrazowymi dopowiedzeniami. Tekst czyta się więc dość szybko – tak jak i wartka jest akcja opowiadana przez narratora.