O Krakowie opowiada Izabela Sowa, Ambasador Stalowej Woli

- Poza zaawansowanymi przygotowaniami do Światowych Dni Młodzieży niewiele się ostatnio dzieje. Bo festiwale zupy i pierogów trudno zaliczyć do ciekawszych wydarzeń. Trafiają się jednak wyjątki, jak chociażby uroczyste odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej Henrykowi Voglerowi, dokonane pierwszego czerwca przez prezydenta miasta Jacka Majchrowskiego. Z przyjemnością przekazuję „Echu” zrobioną przez siebie fotografię, na której jest także wdowa Romana Próchnicka-Vogler oraz syn i wnuczka Voglerów. Niestety, podejść bliżej mi się nie udało, profesjonalni fotoreporterzy utworzyli zwarty mur. Cieszy jednak, że tak chętnie fotografowano coś spoza celebryckiej ścianki...

- Henryk Vogler - kontynuuje Iza – to jeden z cenionych i, niestety, zapomnianych dziś pisarzy. W kamienicy przy Szerokiej, gdzie odsłonięto tablicę przemieszkał blisko pół wieku. Podczas II wojny blisko trzy lata spędził w hitlerowskich obozach, poczynając od tych w Rozwadowie oraz w Stalowej Woli na terenie „Hermann-Göring-Werke”, jak Niemcy nazwali Hutę Stalowa Wola. Wojenną gehennę zakończył w Gross-Rosen. Swoje przeżycia zawarł w znakomitym „Autoportrecie z pamięci”.

O tej książce, wydanej w 1979 roku prezydent Jacek Majchrowski wspomniał podczas uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej: „To jest portret nakreślony świetnym piórem, historia zapamiętana przez bystrego, dociekliwego, inteligentnego, mądrego obserwatora, jakim Vogler był przez całe życie. Obserwatora obdarzonego nie tylko zmysłem dostrzegania drobnych, niezauważalnych dla innych szczegółów, ale też fenomenalną pamięcią, błyskotliwością, wybitną zdolnością kojarzenia faktów i otwartością na świat”.

Henryk Vogler urodził się 6 marca 1911 roku w Krakowie, zmarł 19 lutego 2005 roku, spoczywa w Alei Zasłużonych Cmentarza Rakowickiego. W 1933 r. ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, w latach 1939-41 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Był cenionym pisarzem, poetą, dramaturgiem, pierwszym redaktorem naczelnym Wydawnictwa Literackiego, kierownikiem literackim Starego Teatru i Teatru imienia Juliusza Słowackiego. Został wielokrotnie odznaczony.