Rok 2018 w Tarnobrzegu Rokiem Hieronima Dekutowskiego

Rok 2018 w Tarnobrzegu został ogłoszony Rokiem Hieronima Dekutowskiego. Teraz planowane są przedsięwzięcia kulturalne oraz oświatowe. Z faktu zgody radnych miejskich na taki ruch radości nie ukrywa Grzegorz Kiełb, prezydent Tarnobrzega.

- Uważam, że ustanowienie roku 2018 Rokiem Hieronima Dekutowskiego jest godnym uhonorowaniem tak wybitnej i tak znaczącej dla naszego miasta osoby. Biografia „Zapory”stanowi świetną lekcję historii dla tarnobrzeskiej młodzieży - mówi Grzegorz Kiełb.

Hieronim Dekutowski urodził się 24 września 1918 roku w Dzikowie , który obecnie jest częścią Tarnobrzega, był najmłodszym z dziewięciorga dzieci Jana Dekutowskiego, piłsudczyka, który prowadził własny zakład rzemieślniczy w Tarnobrzegu. Matka Maria poświeciła swoje całe życie na wychowanie dzieci. Ojciec kształtował dzieci zgodnie z tradycją piłsudczykowską i podkreślał, jak ważny jest patriotyzm. Maturę Hieronim zdał w 1939 roku, ale marzenia o studiach we Lwowie przerywa wybuch drugiej wojny światowej. Młody tarnobrzeżanin na ochotnika zgłasza się do armii, broni Lwowa i wraz żołnierzami przedziera się na Węgry, potem do Francji, a stamtąd jest ewakuowany do Wielkiej Brytanii. W Anglii „Zapora” kończy Szkołę Podchorążych Piechoty i podejmuje niezwykle ważną życiową decyzję: postanawia zostać cichociemnym. Kim byli cichociemni? To elita polskiej armii w okresie drugiej wojny światowej. 316 doskonale wyszkolonych żołnierzy, którzy byli zrzucani do okupowanej Polski i kierowali walką z okupantem. Po hitlerowcach, przyszła Armia Czerwona, a major Dekutowski widząc, co się dzieje z byłymi żołnierzami Armii Krajowej postanawia ponownie wrócić do konspiracji. Mimo przygniatającej przewagi komunistów major Hieronim Dekutowski stworzył prawie idealną siatkę konspiracyjną obejmującą całą Lubelszczyznę. Major Dekutowski został zdradzony przez Franciszka Abraszewskiego „Boruta” i wpadł w zasadzkę bezpieki 16 września 1947 roku. Okazało się, że była to skrzętnie przygotowana prowokacja ubecji, przez co nie udało się „Zaporze” oraz Władysławowi Sile-Nowickiemu, inspektorowi Inspektoratu Lubelskiego Wolność i Niezawisłość opuścić Polski. „Zapora” trafił do więzienia mokotowskiego w Warszawie, gdzie został stracony 7 marca 1949 roku. Pośmiertnie awansowany na stopień pułkownika.

ZOBACZ TAKŻE: Sahara zasypana… śniegiem. Biały puch pokrył wydmy w Algierii

Źródło:RUPTLY