Stalowa Wola. Finał konkursu na wykonanie wieńców adwentowych w Stalowej Woli

Do wspólnej zabawy zaprosili uczniów klas I technikum i liceum ogólnokształcącego. W związku z pandemią i wprowadzonymi przez rząd obostrzeniami tegoroczny konkurs miał inny charakter niż w poprzednich edycjach. Trzyosobowe zespoły uczniów reprezentujące klasy 1 A, 1 TC, 1TGE, 1TL, 1 TBW, 1 TPM wykonały wieńce adwentowe poza szkołą. Drużyny pracowały z wielkim zaangażowaniem i w stałym kontakcie z opiekunami. Efektem ich pracy były wieńce adwentowe przedstawione szkolnemu jury, w skład którego weszli nauczyciele germaniści, dyrektor szkoły oraz przedstawiciele uczniów klas starszych.

Jurorzy wybrali najpiękniejsze wieńce adwentowe: I miejsce zajęli uczniowie klasy I TBW Zuzanna Trybuła, Szymon Hara, Oliwier Nieznalski; II miejsce zdobyła reprezentacja klasy 1 TC: Aleksandra Jaskot, Justyna Wrońska, Łukasz Stepura; III miejsce przypadło uczniom klasy 1 TPM: Natalia Bańka, Oliwia Smolarek, Zuzanna Kowalska. 

Historia wieńca adwentowego sięga roku 1839, kiedy to nauczyciel i ewangelicki pastor ksiądz Johann Hinrich Wichern, prowadzący w Hamburgu szkołę przytułek dla sierot, chciał stworzyć podopiecznym rodzinną atmosferę. Przyszedł mu do głowy pomysł, aby wzbogacić wystrój świetlicy. W I niedzielę Adwentu razem z wychowankami wykonał koło o średnicy 2 metrów i umieścił na nim 24 świece.  Aby stworzyć atmosferę wyciszenia i nastroju, podczas codziennej modlitwy i wspólnego  śpiewu, wychowankowie w okresie Adwentu zapalali kolejną świecę każdego dnia, aż do Wigilii. Zwyczaj był kontynuowany do 1860 roku, kiedy to Wichern został przeniesiony do Berlina. Liczba świec została zmniejszona do czterech, symbolizując 4 niedziele adwentowe, a drewniane koło ozdobiono gałązkami jodły. Tradycja szybko przyjęła się w rodzinach ewangelickich na północy Niemiec. W latach 20. XX wieku zwyczaj przyjął się wśród katolików. Na terenach dzisiejszej Polski pojawił się w 1925 roku.