Ukazał się raport komisji badającej śmierć pilota w Turbi

W 2010 Bekas staraniem pracownika naukowego Politechniki Rzeszowskiej został sprowadzony z USA do Polski. Zanim wzniósł się w powietrze, w Krośnie przeszedł remont i odbudowę. 16 listopada 2013 roku na lotnisku w Turbi pomyślnie wykonano kilka krótkich lotów przy użyciu samochodu holującego. Następnie miały odbyć się starty za samolotem - zaplanowano je na kolejny dzień - czytamy na stronie kieleckiego portalu lotniczego.

17 listopada, w czasie pierwszego startu za samolotem holującym, szybowiec tuż po oderwaniu uderzył tylną płozą w ziemię, a następnie wzniósł na wysokość 8 metrów. Podczas lotu przechylił się w lewo, potem w prawo i ponownie w lewo. Pogłębiając przechylenie, Bekas pochylił się na nos i uderzył w ziemię lewym skrzydłem i przodem kadłuba. Po odbiciu szybko wzniósł się na wysokość około 10 metrów, po czym nastąpiło gwałtowne pochylenie szybowca do przodu, szybkie zwiększenie kąta natarcia i złamanie prawego skrzydła, co spowodowało rozczłonkowanie szybowca w powietrzu i upadek jego elementów na ziemię.

Pilot zderzył się z ziemią pozostając w uszkodzonym kadłubie. Pomimo podjętej na miejscu zdarzenia reanimacji zmarł. Lot trwał 22 sekundy. Zmarłym był pilot doświadczalny I klasy pilot Bogusław "Bodek" Mrozek. Podczas lotniczej działalności pochodzący z Mielca były pilot wojskowy związany był m.in. ze Stowarzyszeniem Lotnictwa Eksperymentalnego, Stowarzyszeniem Awiatycznym Tuszów Narodowy czy Politechniką Rzeszowską. Na obecnym etapie badania wypadku Państwowa Komisja Badania Wypadków Lotniczych nie sformułowała zaleceń dotyczących bezpieczeństwa.

Jak czytamy na stronie internetowej, pierwowzorem konstrukcji typu latające skrzydło zniszczonej w wypadku w Turbi był zaprojektowany w latach 1951-54 przez inż. Stefana Brochockiego w Kanadzie BKB. Nazwa pochodziła od nazwisk zespołu budującego szybowiec, w którego składzie znaleźli się inż. Stefan Brochocki, inż. Fred Bodke i inż. Witold Kasprzyk. Jego wersją był model BKB-1A, zmodyfikowany przez Kasprzyka poprzez dodanie trójkątnych stabilizatorów na końcach skrzydeł i stateczników przed sterami oraz trymerów sterowania skrośnego.

Kolejną konstrukcją był opracowany przez Kasprzyka Bekas-N, który pierwszy lot wykonał w 1968 roku. Jak informowali konstruktorzy, doskonałość tego Bekasa miała wynosić 44, a zaprojektowana podatność giętna i skrętna skrzydła pozwalała na loty dynamiczne bez termiki (na małych wysokościach), z wykorzystaniem energii podmuchów poziomych. Dzięki energii kinetycznej wiru nadskrzydłowego szybowiec potrafił zawisnąć na około 10 sekund.