Tablica została zamontowana na froncie budynku Wiejskiego Domu Kultury w Chwałowicach. Została ufundowana przez mieszkającą w Anglii rodzinę oficera, awansowanego pośmiertnie do stopnia kapitana.
Uroczystość odsłonięcia odbyła się w obecności rodziny Tadeusza Kirchnera - syna Jerzego z małżonką Jadwigą oraz ich synami, synową i wnukami. Tablicę poświęcił ksiądz proboszcz parafii Chwałowice Jan Jasiewicz. Pomysłodawcą pamiątkowej tablicy katyńskiej było Gminne Centrum Kultury i wójt gminy. Pod odsłoniętą tablicą zostały złożone wiązanki kwiatów.
Po części oficjalnej uczestnicy uroczystości udali się do Domu Kultury, gdzie Artur Szary – historyk ze Świlczy przedstawił prezentację o życiu i tragicznych losach majora Tadeusza Kirchnera i jego rodziny. Spotkanie uświetnił występy zespołów: „Sanowiślaczki”, młodzieży szkolnej ze szkoły w Chwałowicach, a także występ zespołu „Zgrana Paka”, który zaprezentował pieśni patriotyczne.
Spotkanie odbyło się w miłej, wzruszającej i ciepłej atmosferze. Dało też możliwość bezpośrednich rozmów z członkami Rodziny zamordowanego w 1940 roku Patrioty.
Kapitan Tadeusz Kirchner ukończył II Gimnazjum Realne we Lwowie w 1910. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej (zaliczył 7 semestrów w latach 1910-1914 i 1919-1920). Ukończył austriacką szkołę oficerską w Gleichenbergu. Służył w Wojsku Polskim od 15 lutego 1919. Służył wówczas w batalionie saperskim w Przemyślu. Od marca do lipca 1920 był w grupie przygotowującej się do startu w Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii.
Wybuch wojny polsko-bolszewickiej uniemożliwił wyjazd na igrzyska. Kirchner walczył w grupie inżynierskiej nr 5 we Lwowie jako oficer fortyfikacyjny. Później był oficerem 9 Pułku Saperów i 6 Pułku Saperów. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 stycznia 1928. 5 listopada 1928 roku został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów saperów z równoczesnym przeniesieniem do Zarządu Fortyfikacji Lwów na stanowisko kierownika.
Uprawiał wiele dyscyplin sportu, ale największe osiągnięcia miał w lekkiej atletyce. Na historycznie pierwszej edycji mistrzostw Polski w lekkoatletyce w 1920 zdobył cztery medale: złoty medal w skoku wzwyż, srebrny medal w rzucie oszczepem oraz dwa razy brązowy medal, w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem. Był zawodnikiem Czarnych Lwów. Znalazł się w gronie zawodników nominowanych do kadry na igrzyska olimpijskie w 1920. Z powodu wojny polsko-bolszewickiej Polska nie wysłała jednak ostatecznie reprezentacji na te zawody.
W marcu 1939 roku był kierownikiem Referatu Saperów w Samodzielnym Referacie Ogólnych Dowództwa Okręgu Korpusu w Poznaniu. Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku. W 1940 wraz z innymi jeńcami został przewieziony do Charkowa i rozstrzelany przez siepaczy NKWD w Charkowie oraz NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego Komitetu Cetralnego Komunistycznej Partii. Pochowany na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
POLECAMY RÓWNIEŻ:
Te imiona kiedyś były obciachem, a teraz biją rekordy popularności
ZOBACZ TAKŻE: FLESZ 500 plus na każde dziecko
Źródło: vivi24
Archeologiczna Wiosna Biskupin (Żnin)
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
