- Tradycją stało się, że w Muzeum Historycznym Miasta Tarnobrzega można zobaczyć wielkie malarstwo - mówił podczas niedzielnego wernisażu dyrektor Muzeum dr Tadeusz Zych. - Mówiąc kolokwialnie, to najwyższa półka polskiego malarstwa. Dla mnie malarstwo Tadeusza Boruty, po okresie różnych szaleństw, to powrót do źródeł.
Tadeusz Boruta, artysta malarz, teoretyk sztuki i publicysta, kurator wystaw, nauczyciel akademicki. Od roku 2015 członek czynnym Polskiej Akademii Umiejętności. Jego twórczość malarska sytuuje go w nurcie symbolizmu egzystencjalnego związanego z kręgiem figuracji krakowskich. Prowadzi badania teoretyczne z zakresu hermeneutyki i teologii dzieła sztuki Podczas wernisażu tak tłumaczył tytuł wystawy. - Duchowe i cielesne - mówił autor. - Z jednej strony to charakterystyka mojego malarstwa, a drugiej perpektywa doświadczenia ciała, jakiejś doczesności.
Tadeusz Boruta studiował: w latach 1979-83 malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w roku 1983 uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. St. Rodzińskiego. W latach 1980-84 studiował filozofię na krakowskiej Papieskiej Akademii Teologicznej. W 2003 r. obronił pracę doktorską w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2005 r. obronił pracę habilitacyjną w katowickiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2013 r. postanowieniem Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych. Był wykładowcą Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1984-85) i Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie (1998-2003).
Prezentował swoje obrazy na 67 wystawach indywidualnych i w ok. 300 zbiorowych w galeriach takich jak: Martin-Gropius-Bau w Berlinie (1996 Niemcy), Schirn Kunsthalle we Frankfurcie n/Menem (2000 Niemcy), Muzeum Narodowym we Wrocławiu (2005/6, 2007), Muzeum Narodowym w Warszawie (1994), Muzeum Narodowym w Krakowie (1991, 1994, 1999, 2010), w Warszawskiej Zachęcie (1990, 1993, 2000), Muzeum Narodowym w Gdańsku (1991, 1994, 2005), Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (1991); Muzeum Historii Jugosławii Belgrad (2011 Serbia), Wsierosijskij muziej diekoratiwno-prikładnowo i narodnowo isskustwa, Moskwa (2012 Rosja), Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej (2011); Muzeum Okręgowe w Sandomierzu (2012); Kunstpalais Dorotheums, Wiedeń (1990 Austria); Pałac Sztuki, Kraków (1992, 1994, 1997, 2001, 2007); Muzeum Sztuki Współczesnej, Radom (2013, 2015, 2016), Muzeum Śląskie w Katowicach (2015); Muzeum Górnośląskie w Bytomiu (2015).
Jest autorem monumentalnych realizacji sakralnych: obrazów ołtarzowych, polichromii, witraży. W latach 1992-93 maluje obrazy ołtarzowe w byłym klasztorze sióstr benedyktynek w Monte San Savino we Włoszech. W latach 1996-97 maluje polichromię do kościoła parafialnego w Lubniu. W roku 2001 maluje polichromię w kościele parafialnym w Harbutowicach. W latach 2010-11 został zrealizowany w Lubniu jego całościowy projekt kaplicy przedpogrzebowej obejmujący: architekturę świątyni, wystrój wnętrza i witraże. Jest także autorem obrazów ołtarzowych i witraży do kościołów Krakowa, Lublina, Radomia, Chełma, Bierutowic, Lednicy, Mszany Dolnej, Mydłowa, Wieliczki.
Wystawa będzie czynna do 17 września 2017 roku.
ZOBACZ TAKŻE:
Monster Trucki w Kielcach
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
