Jakie będą wystawy w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku w 2019 roku? Muzeum zapowiada najważniejsze

Najważniejsze ekspozycje w roku 2019 przygotowane będą w Muzeum Rzeźby Współczesnej. Cykl ekspozycji otworzy już 30 marca
wystawa prac Katarzyny Józefowicz,Kuratorka: Agnieszka Kulazińska,Koordynator: Henryk Gac.

Katarzyna Józefowicz to wybitna rzeźbiarka i autorka instalacji. Studiowała na wydziale Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Z uczelnią związana do dziś jako pracownik dydaktyczny. Szerokie uznanie zdobyła w 2000 roku. Rok później została laureatką Paszportu "Polityki".

Ulubionym materiałem wykorzystywanym przez Katarzynę Józefowicz jest papier i tektura, z natury mało trwałe i stosunkowo delikatne. Tworzy z nich duże, złożone z tysięcy elementów, misternie wykonane konstrukcje. Jej dzieła są bardzo pracochłonne, wymagają kilkuletniej, monotonnej pracy. Wszystkie czynności artystka wykonuje własnoręcznie.

W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych powstały cykle "Miasto" oraz "Habitat" zbudowane z niezliczonych elementów papierowe obiekty. "Miasto" za pomocą powiązanych ze sobą drobnych detali odtwarza skomplikowaną strukturę metropolii, która nie rozwija się horyzontalnie, lecz wertykalnie, pnie się w górę.

"Habitat" przypomina ogromne domy dla lalek, jest konstrukcją złożoną z precyzyjnie wykonanych tekturowych mebelków o różnej wielkości. Coraz bardziej miniaturowe wypełniają wnętrza tych nieco większych.

Postacie ludzkie pojawiają się w "Dywanach" pracy, dzięki której artystka zyskała spory rozgłos. Tworzą je ogromne horyzontalne powierzchnie powstałe przez sklejenie tysięcy wyciętych z kolorowych gazet twarzy i sylwetek. Słynne osobistości mieszają się z bohaterami bulwarówek i przypadkowymi ludźmi, tworząc anonimowy tłum. "Dywany" oddają informacyjny przesyt świata jako globalnej wioski, a w szczególności nadmiar obrazów, jakimi otoczony jest współczesny człowiek, który mimo otaczających go rzeszy ludzkich czuje się samotny.

W Orońsku zostaną zaprezentowane projekty przygotowane specjalnie dla Centrum Rzeźby Polskiej.

Wystawa Katarzyny Józefowicz, ważnej artystki gdańskiej sceny artystycznej, od kilku lat dziekana Wydziału Rzeźby gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych jest efektem współpracy z Centrum Sztuki „Łaźnia” w Gdańsku.

8 czerwca otwarta zostanie największa tegoroczna ekspozycja rzeźb Joany Vasconcelos, najsłynniejszej obecnie portugalskiej artystki zajmującej się rzeźbą, w tym obiektem artystycznym w przestrzeni publicznej, a także eksperymentem w zakresie materiałów rzeźbiarskich. Prace artystki staną w Muzeum Rzeźby Współczesnej, Galerii Oranżeria, Galerii Kaplica i w Parku Rzeźby.
Kuratorką będzie Eulalia Domanowska, przy współpracy Henryka Gaca i Anny Podsiadły.

Portugalka, Joana Vasconcelos, to kolejna ważną postać współczesnej sceny artystycznej. Po wystawach klasyków brytyjskiej rzeźby dwóch pokoleń – Henry’ego Moore’a i Tony’ego Cragga, zaprezentowana zostanie osoba jedną z najbardziej oryginalnych artystek generacji lat 90.
Światową sławę przyniósł artystce udział w 51. Międzynarodowym Biennale w Wenecji w 2005 roku, na którym wystawiła gigantyczny, pałacowy żyrandol, skomponowany z tysięcy damskich tamponów.

Sztuka Vasconcelos jest niezwykle zmysłowa i dekoracyjna. Operuje rozbuchaną kolorystyką oraz akumulacją drobnych przedmiotów w formach o monumentalnej skali. Jeśli we wcześniejszym okresie twórczości jej rzeźby realizowane z przedmiotów gospodarstwa domowego, takich jak żelazka na parę czy suszarki na bieliznę, miały pewien wydźwięk feministyczny, to z czasem stała się przede wszystkim wielką ambasadorką portugalskiego rękodzieła i portugalskiej kultury ludowej, będącej również i przede wszystkim domeną kobiet.
W wielkich tekstylnych instalacjach Vasconcelos wykorzystuje kunszt i rzemiosło portugalskich hafciarek, koronczarek i krawcowych, wspomaganych przez architektów i inżynierów różnych specjalności. Tak jednak jak we wcześniejszej fazie twórczości zasada jej działania polega niezmiennie na użyciu gotowych elementów codziennego życia i ich rekontekstualizacji w dziele sztuki oraz nadaniu im w tym procesie całego spektrum nowych znaczeń – estetycznego, psychologicznego, antropologicznego, a także społecznego i politycznego.

Joana Vasconcelos wystawia w prestiżowych muzeach i galeriach sztuki, ale również współpracuje ze światem mody i dizajnu. Jej wielkie ekspozycje odbyły się ostatnio w Muzeum Guggenheima w Bilbao, w Pałacu Ludwika XIV w Wersalu pod Paryżem i w Fundacji Palazzo Grassi / Francois Pinault w Wenecji. Stworzyła także projekty dla takich marek, jak Dior czy Gucci. W 2013 roku reprezentowała Portugalię na Biennale w Wenecji.

26 października otwarta będzie wystawa retrospektywna Macieja Szańkowskiego, nestora polskiej neoawangardy, jednego z najważniejszych żyjących twórców ostatniego półwiecza. Kuratorka: Anna Maria Leśniewska,koordynator: Jarosław Pajek.

Maciej Szańkowski jest autorem zarówno dzieł kameralnych i monumentalnych, jak i pomników i drobnych form medalierskich. Wykorzystuje własne techniki z pogranicza mediów oraz tworzy rzeźby w powiązaniu z architekturą i krajobrazem.

Ukończył zakopiańską Szkołę Kenara i studia pod kierunkiem Jerzego Jarnuszkiewicza w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczył w licznych konkursach rzeźbiarskich, których wynikiem były realizacje prac o charakterze monumentalnym: w Norymberdze, Bochum, Mariborze, Berlinie, Hachiōji, Elblągu, Sandomierzu, Warszawie. W 2002 roku w Bletchley Park pod Londynem powstała rzeźba jego autorstwa upamiętniająca złamanie szyfru Enigmy.

Twórczość Macieja Szańkowskiego plasuje się na styku tradycji konstruktywistycznej, abstrakcjonizmu geometrycznego i konceptualizmu.
Wystawa będzie okazją zarówno do podsumowania ostatnich dwudziestu lat twórczości artysty, jak i wydania monografii artysty, nad którą Anna Maria Leśniewska pracuje przez ostatnie 2 lata.

Effect i Boyfriend zagrali w Explosion! Zobacz zdjęcia!

Alan z Warsaw Shore na imprezie w Explosion. Zobacz zdjęcia!

POLECAMY PAŃSTWA UWADZE:

Flesz - Uwaga kierowcy! Są nowe znaki drogowe