Niecodzienna wystawa w Miejskiej Bibliotece Publicznej

(fot. biblioteka)

Muzeum Polskiego Modlitewnika imienia Sługi Bożej Wandy Malczewskiej w Parznie jest jedynym w Polsce, a może i w Europie muzeum gromadzącym tego typu książki.

- Miejsce jego powstania nie jest przypadkowe - mówi Ilona Michalska- Masiarz, kierownik Działu Promocji Książki i Biblioteki Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomiu.- Parzno to mała wieś koło Bełchatowa, w której swoje ostatnie lata przeżyła i gdzie zmarła Wanda Malczewska.

Urodzona w Radomiu w roku 1822 była kobietą głębokiej wiary. Miała wizje dotyczące losów Polski, dar głębokiej, uzdrawiającej modlitwy. Słynęła jako mistyczka, wizjonerka, patriotka i opiekunka ludu polskiego. W roku 2009 został zakończony proces beatyfikacyjny Sługi Bożej Wandy Malczewskiej.

- W 2012 roku minęło 190 lat od jej urodzenia, stąd pomysł przypomnienia jej osoby - przypomina Ilona Michalska- Masiarz. - Wystawa wzbogacona została zatem także o część biograficzną patronki muzeum.

Wystawa modlitewników nosi tytuł "Habent sua fata libelli".

-To łacińskie powiedzenie oznacza, że książki mają swoje losy - tłumaczy nasza rozmówczyni. - I one podlegają różnym dziejowym zawirowaniom, towarzyszą ludziom ich życiowych przygodach, trudnościach i radościach. Tak samo dotyczy modlitewników.

Doskonale to widać, kiedy pozna się losy tych książeczek przekazywanych do zbiorów muzeum w Parznie i pokazanych teraz w Radomiu. Niektóre modlitewniki należały do zesłańców syberyjskich czy popowstaniowych emigrantów, Inne wędrowały wraz z armią generała Andersa w czasie II wojny światowej.

Do Parzna trafiło też kilka XIX-wiecznych egzemplarzy z Ukrainy, wśród nich "Modlitewnik wygnańca".
Inne są pisane na maszynie i oprawione ręcznie, a pochodzą z okresu stalinowskiego, kiedy były kłopoty z kupieniem czegokolwiek związanego z wiarą katolicką.

W starych książeczkach do nabożeństwa bardzo często chowają się inne nietypowe druki - święte obrazki. Są one pamiątkami ważnych wydarzeń, czasami pomagają w dotrzymywaniu podjętych przyrzeczeń, przypominają o obowiązkach w wierze, o codziennej modlitwie.

-I one wzbogacą naszą wystawę - podkreśla Ilona Michalska- Masiarz.

Muzeum w Parznie, którego inicjatorką i kierownikiem jest doktor Wiesława Piontek, emerytowana farmaceutka z Łodzi, według opinii znawców zagadnienia jest to pierwsze tego rodzaju Muzeum w Polsce, a może i jedyne w Europie.

Modlitewniki, które zebrała Wiesława Piontek pochodzą w większości z Polski, ale są też ofiarowane przez Polonię w Anglii, Kanadzie, USA, Francji, i Niemczech a nawet z Adampola koło Istambułu w Turcji, polskiej wsi, którą założył książę Adam Czartoryski w 1832 roku.

Wiesława Piontek zebrała i przekazała ponad 1300 woluminów dla Muzeum.

- Myślę, że jest to wystawa wyjątkowa - sumuje Ilona Michalska- Masiarz. - W Roku Wiary warto zastanowić się, jaką rolę spełniają książka i druk w jej przekazywaniu i pogłębianiu.

Wystawa czynna jest od 16 stycznia do 9 lutego w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Radomiu, ul. Piłsudskiego 12 (sala 36) w godzinach pracy biblioteki: od poniedziałku do piątku od 9. do 19., zaś w soboty od 9 do 15.

Grupy zorganizowane proszone są o umawianie się w Dziale Promocji (tel. 48 362 87 88) w godz. 7.30-15.30.

Modlitewniki i psałterze były jednymi z pierwszych książek na świecie. Jak Biblia czy też modlitwy codzienne: Ojcze nasz, Zdrowaś Maryja, Credo, należały w ogóle do pierwszych tekstów przekładanych na język polski i przyczyniły się do rozwoju naszego języka, tak zbiory modlitw do prywatnego użytku (czyli modlitewniki właśnie) były jednymi z pierwszych drukowanych w Polsce książek.

Pierwszą drukowaną książką w Polsce był łaciński kalendarz astronomiczny na 1474 rok, a pierwszą drukowaną książką w języku polskim był modlitewnik "Raj Duszy" Biernata z Lublina wydrukowany w Krakowie w 1513 roku.

Wanda Malczewska urodziła się 15 maja 1822r. w Radomiu. Była kobietą niezwykłą. Budziła powszechny podziw i szacunek u współczesnych. Obdarzona przez Boga charyzmatem nauczycielki, niestrudzenie przekazywała chłopom i ich dzieciom wiedzę o Bogu i Polsce. Utwierdzała w miłości do Kościoła i Ojczyzny. Umiała zainteresować historią i kulturą narodową. Uczyła modlitwy i sztuki czytania.

Opatrywała rannych powstańców i ciężko chorych rolników. Wspierała biednych, godziła zwaśnionych i podnosiła na duchu ludzi skrzywdzonych. Sprowadzała książki i inne pomoce niezbędne w prowadzeniu oświaty.

Jej głęboka pobożność i ofiarna służba na rzecz potrzebujących sprawiły, że już za życia nazywano ją "świątobliwą Wandą". Otrzymała od Boga dar widzenia przyszłych wydarzeń, odnoszących się głównie do Ojczyzny i do dalszych losów Kościoła w Polsce.

Ostatnie lata spędziła na plebanii w Parznie koło Bełchatowa, gdzie zmarła w opinii świętości 25 września 1896r. Pochowana została w krypcie kościoła parafialnego. Miejsce to nawiedzają liczni pielgrzymi.

(fot. biblioteka)

(fot. biblioteka)

(fot. biblioteka)

(fot. biblioteka)

Tak wygląda muzeum w Parznie
(fot. internet)