Wielkie, kolorowe widowisko odbyło się na placu Jagiellońskim w Radomiu, w ramach festiwalu "Ulica Teatralna" Teatru Powszechnego

Widzów powitali Małgorzata Potocka, dyrektor Teatru Powszechnego i Robert Stępniewski, dyrektor festiwalu Ulica Teatralna.

- Cieszę się,że jest was tak dużo - mówiła Małgorzata Potocka. - Ale przypominam, że to właśnie wy, widzowie, wybraliście ten projekt Budżetu Obywatelskiego, zawierającego ten festiwal. W ramach festiwalu przyjeżdżają do Radomia czołowe, kultowe już teatry alternatywne, teatry uliczne. Osobiście chciałabym, żeby ta Ulica trwała przez cały weekend, a przed teatrem pojawiła się plaża, na której można by oglądać spektakle na leżakach...

- Może stanie się to możliwe, bo właśnie złożyłem kolejny projekt festiwalu do tegorocznego Budżetu - powiedział Robert Stępniewski. - Mam więc nadzieję, że znowu otrzymam wsparcie i za rok odbędzie się II Ulica Teatralna. A ja jestem uparty... Obecny projekt składałem aż cztery razy. I wreszcie się udało. Dziękuję!

I spektakl, a właściwie cyrk się rozpoczął.

Powitali widzów cyrkowi konferansjerzy podkreślając, że grają właśnie w Radomiu, doliczając kolejny radosny punkt na swojej mapie wojaży. I cyrk TARABUMBA ruszył.

Głównymi lalkowymi bohaterami widowiska była przystojna Żyrafa, zakochana w treserze, śpiewaczka i tancerka, potężny Lew, który ryczeć potrafi i chce pożreć tresera oraz Słoń, wirtuoz gry na trombonie, który umie stać na trąbie i potrafi latać! Najpierw zwierzęta wyszły na podium jako niewielkie lalki a potem urosły do olbrzymich rozmiarów.

I zaczęły się cuda. Żyrafa śpiewała o miłości do tresera i do natury, Lew uczył odwagi, a Słoń pokazał, że wszystko w życiu jest możliwe. Byli też "ludzcy" bohaterowie występujący w każdym cyrku: treserzy, siłacze, żonglerzy, clowni… Były sceny straszne i śmieszne, a tak jak chcieli twórcy przedstawienia - wielka groza zamieniła się w wielką radość ze spektaklu.

Cyrk TARMBUMBA okazał się nową formą widowiska cyrkowego. Nawiązując do pięknej tradycji cyrkowej, wprowadza jednak nową jakość: obok ciekawych technik sztuki lalkarskiej, zwracamy uwagę na poszanowanie dla istot żywych. Ma być piękno teatru lalek zamiast cierpienia zwierząt.

Jak można było dowiedzieć się też z teatralnego Facebooka, ten cyrk nadmarionet jest jedną z pierwszych tego typu inicjatywą na świecie. Tylko tutaj nadmarionety animowane przez aktorów - lalkarzy występują na jednej scenie z artystami cyrku, aktorami żywego planu, by stworzyć piękne, kolorowe przedstawienie. To hołd dla sztuki teatralnej, lalkarskiej i cyrkowej.

Dlatego widowisko objechało niemal cały świat.

Koncepcja, scenariusz i reżyseria: Wiktor Wiktorczyk, autorzy lalek: Zbigniew Roszkowski i Wiktor Wiktorczyk, muzyka: Antoni Gralak.

Teatr Klinika Lalek powstał w 1988 roku na wydziale lalkarskim szkoły teatralnej we Wrocławiu. W 1991 roku przeniósł się do Wolimierza i odtąd działa tam jako wiejski i wędrowny teatr lalkowy.

W spektaklach granych głównie na łąkach i ulicach udział biorą: ogromne lale, machiny jeżdżące, grające instalacje, stwory, ludzie i żywioły. Muzyka grana jest na żywo przez orkiestrę i aktorów.

Za tydzień, 14 sierpnia, kolejne spektakle Ulicy Teatralnej.