Ekstremalna Droga Krzyżowa w Stalowej Woli wyruszy w piątek, 26 marca wieczorem. Do pokonania trasa 40 kilometrów

- Musi boleć, byś opuścił swoją strefę komfortu i powiedział Bogu: jestem tutaj nie dlatego, że masz coś dla mnie zrobić, jestem, bo chcę się z Tobą spotkać - czytamy w zapowiedzi organizatorów.

W Stalowej Woli do wyboru będą dwie trasy: „Bordowa - Matki Bożej Bolesnej” o długości 43 kilometry (Stalowa Wola - Chłopska Wola - Jastkowice - Musików - Rzeczyca Długa - Rzeczyca Okrągła - Kępa Rzeczycka - Wola Rzeczycka - Żabno - Radomyśl nad Sanem - Dzierdziówka - Majdan Zbydniowski - Wólka Turebska - Turbia - Agatówka - Stalowa Wola) oraz „Niebieska - świętego Jana Pawła II” o długości 41 kilometrów (Stalowa Wola - Obojna - Kotowa Wola - Kępie Zaleszańskie - Orliska - Sokolniki - Trześń – Sandomierz).

Należy zabrać ze sobą kamizelkę odblaskową, odblaski i latarkę. Dostępna jest również aplikacja na telefon ze współrzędnymi GPS i opisem trasy. Wskaże także miejsca, w których warto zatrzymać się na rozważania stacji drogi krzyżowej. Zawiera tekst rozważania i nagranie audio.

Ekstremalna Droga Krzyżowa w Stalowej Woli rozpocznie się 26 marca 2021 o godzinie 20 Mszą świętą w parafii świętego Jana Pawła II (kościół akademicki), ulica Ofiar Katynia.

Na stronie internetowej organizatorów czytamy: „Siłą Ekstremalnej Drogi Krzyżowej jest moment, w którym osoba, która wyruszyła na nocną trasę przeżywa kryzys. Wszystko w środku krzyczy: czemu nie jesteś swoim łóżku, czemu nie w swojej strefie komfortu. Po co Ci to? Zwykle ma to miejsce już nad ranem, wraz z brzaskiem słońca. Gdy wielu, wielu osobom brakuje sił. Wtedy, żeby iść dalej, trzeba powiedzieć: Boże, teraz, gdy jest mi tak źle, chcę się spotkać z Tobą. Nie po to, aby mi było dobrze, ale abym stał się lepszy. Bóg lubi takie prośby i je wysłuchuje”.

Człowiek to dusza i ciało. Piękne serce winno mieszkać w sprawnym ciele. Asceza to podstawa życia duchowego, dlatego w Ekstremalnej Drodze Krzyżowej uczestniczą również osoby, które nie chodzą do kościoła lub nie wierzą. Tu nie chodzi o sport i wyścigi, ale o duchowość, spędzenie czasu sam na sam ze sobą i Bogiem.