Hołd pomordowanym w Katyniu w miejscach pamięci w Stalowej Woli. Zobacz zdjęcia

Byli to oficerowie Wojska Polskiego, policjanci, urzędnicy i uczeni, a także artyści. W 2007 r. Sejm RP ustanowił 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. O dokonanej wiosną 1940 roku masowej egzekucji na bezbronnych obywatelach II Rzeczypospolitej, zbiorczo określanej pojęciem „Zbrodnia Katyńska”, wiemy już dziś bardzo wiele, co nie oznacza, iż na wszystkie pytania z tego zakresu jesteśmy w stanie odpowiedzieć.

Uroczyste złożenie kwiatów oraz zapalenie zniczy przez Lucjusza Nadbereżnego, prezydenta Miasta Stalowej Woli, Stanisława Sobieraja Przewodniczącego Rady Miejskiej w Stalowej Woli oraz przedstawicieli Zarządu Koła Obwodu Nisko-Stalowa Wola Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, odbyło się przed Pomnikiem Katyńskim znajdującym się na cmentarzu komunalnym w Stalowej Woli. Pomnik ten upamiętnia 29 oficerów Wojska Polskiego i 22 funkcjonariuszy Policji Państwowej związanych pochodzeniem, pracą i służbą z powiatem stalowowolskim.

Pomnik został odsłonięty i poświęcony przez biskupa Jana Sobiłę 7 czerwca 2018 roku w obecności parlamentarzystów, samorządowców, przedstawicieli służb mundurowych, stowarzyszeń kombatanckich i patriotycznych oraz mieszkańców pragnących oddać hołd pamięci ofiarom Zbrodni Katyńskiej.

Hołd pamięci został złożony także przy tablicy na budynku Urzędu Miasta, która upamiętnia postać porucznika rezerwy piechoty Wojska Polskiego Henryka Kucy – zatrudnionego przed wojną na stanowisku sekretarza gminy w Charzewicach. Przydzielony do 3 pułku piechoty, zmobilizowany z końcem sierpnia 1939 roku, uczestniczył w walkach z Niemcami na linii Sanu w rejonie Radymna i Jarosławia. Wzięty przez Sowietów do niewoli w bliżej nieznanych okolicznościach, został umieszczony w specjalnym obozie jenieckim w Kozielsku. Został zamordowany przez NKWD w kwietniu 1940 roku w Lesie Katyńskim.

Pamięć o nieludzkiej zbrodni, wciąż jeszcze nierozliczonej, woła o sprawiedliwość. Tylko prawda może wyzwalać i budować jedność między narodami. Nie zbuduje się przyszłości, jeżeli oprzemy ją na niedopowiedzianej przeszłości. Po 83. latach mamy nadal do spłacenia ogromny dług wobec tych Synów, nazywanych „kwiatem polskiej armii”, którzy związani byli poprzez pracę i urodzenie z ziemią stalowowolską. Mortui viventes obligant – zmarli zobowiązują żywych. Niech najwyższa ofiara złożona przez elitę narodu polskiego, tak okrutnie zamordowaną, nie zostanie zapomniana i trwałym śladem zapisze się w naszych sercach przez kolejne pokolenia.

Źródło: UM Stalowa Wola