Pożar domu w Malawie k. Rzeszowa. Pięcioosobowa rodzina wegetuje na podwórku i potrzebuje pomocy [ZDJĘCIA]

Relacja pogorzelców jest chaotyczna, ale spójna.

- Niech pan spojrzy, my naprawdę potrzebujemy pomocy. Bo teraz sama nie wiem co z nami będzie, gdzie się mamy podziać. Ani domu, ani prądu, ani wody

- rozpacza Pelagia Lisek seniorka rodziny, wychodząca z niewielkiej altanki, w której koczuje reszta rodziny.

Spójrzmy najpierw na fakty. Do pożaru drewnianego budynku mieszkalnego, doszło w środę 26.07. br. po południu. Na miejscu wkrótce pojawili się strażacy w sumie 6 wozów: OSP Malawa, OSP Palikówka, OSP Rzeszów-Słocina, OSP Krasne oraz z dwa straży zawodowej z JRG 2 z Rzeszowa.

Strażacy dobrze wyposażeni i wyszkoleni z ogniem budynku poradzili sobie bardzo skutecznie. Nikt z domowników (ani strażaków) na wskutek pożaru fizycznie nie ucierpiał, ani nie został podtruty dymem. Na nikogo nic nie spadło.

Dom, jako bryła przestrzenna prawie przetrwał... Spłonęła zapewne prawie cała konstrukcja dwuspadowego dachu. Z tej konstrukcji zostały jakieś resztki, co widać po części przepalonej blachy pokryciowej, która jakoś z prowizorycznie założoną plandeką jeszcze trzyma się kupy, ale wejść się tam nie da i nie wiadomo czy nie zawali się, przy mocniejszym podmuchu wiatru.

Czy ten obiekt będzie się on nadawał z racji zniszczeń do dalszego zamieszkania, po remoncie lub odbudowie nie wiadomo. Co dalej? - O tym muszą zdecydować fachowcy od budownictwa i rodzina.

Wróćmy teraz do sytuacji pogorzelców. Wnętrze jak po pożarze sprawia przygnebiające wrażenie, z czego najlepiej wygląda wejście. Reszta zniszczona przez wysoką temperaturę i wodę. - O nawet mojego papieża zalało - zalewa się łzami pani Lisek oprowadzając mnie po pogorzelisku.

Zaraz, zaraz przecież pożar był w środę, a jest sobota i państwo tak na podwórku cały czas. Nikt państwu nie pomógł? Ani staż, ani gmina, ani opieka społeczna, gdzie śpicie, gdzie się żywicie?

Oczywiste pytania same cisną się na usta i one też odwracają uwagę gospodyni od rozpaczliwych myśli.

- Strażacy po ugaszeniu pożaru odjechali, bo zrobili swoje i dobrze, że poproszeni jeszcze pomogli nakryć dach plandeką. Zaraz, na drugi dzień przyjechała tu do nas pomoc społeczna z naszej gminy Krasne i pani zapewniła, że otrzymamy pomoc - relacjonuje pani Pelagia.

A jeszcze wcześniej przez parę godzin musieliśmy wylewać z domu wodę, bo było jej w środku po kolana, a chcieliśmy resztę dobytku uratować - dodaje.

Jak to, nie było pompy? - A no nie było, bo strażacy powiedzieli, że takiej nie mają - mówi gospodyni.

- Tego dobytku wiele nie zostało, a do użytku to się tu raczej nic nie naddaje - stwierdzam po krótkim rekonesansie.

Pani Liskowej moja uwaga sprawia ból, ale przyznaje, że tak jest w rzeczywistości. - No tak, to się nadaje tylko do posprzątania i wyrzucenia - wskazuje ręką na rupiecie, które do środy były jeszcze użytecznymi rzeczami.

A jeśli chodzi o pomoc to przyjechał tu ksiądz z kurii z Rzeszowa, który udzielił nam wsparcia. O i ten pan, kupił nam trochę żywności i wodę do picia, bo myśmy zostali bez niczego. W sumie bez niczego - powtarza i chyba sobie zaczyna uświadamiać mówiąc to też do swoich najbliższych - w jakiej są sytuacji...

- Kupiłem wodę i trochę najpotrzebniejszych rzeczy, bo jak pan widzi tu niczego nie ma, a ni wody, ani kanalizacji, ani prądu, także agregat jest tu konieczny. Jako Zakon Rycerzy Kolumba w miarę możliwości pomagamy - mówi Stanisław Łutczyn z Rzeszowa.

Okazuje się, że ostanie noce rodzina z dwójką dzieci spędziła na... budowie domu mieszkalnego jej syna, który się buduje nieopodal. - Ten budowany dom może uda się mi wykończyć w przyszłym roku - mówi syn pani Pelagii. - Po pożarze byłem u energetyków w PGE, żeby mi prąd do tego budynku podłączyli, bo instalację w środku już mam gotową. Owszem pani z PGE obiecała, że tak będzie i żebym tylko czekał na energetyków w piątek o 10. przed południem. Czekałem o godzinie 10. i 11., i do 13... Do dziś energetycy nie przyjechali - mówi przygnębiony mężczyzna.

- No gdybyśmy byli bardziej znani, to na pewno pomoc by do nas szybciej dotarła i więcej ludzi by się nami zainteresowało - skarży się pani Pelagia.

Jakby na zaprzeczenie tych słów na podwórku pojawia się sołtys Malawy Eugeniusz Piotrowski.

Zadaję mu kilka oczywistych w tej sytuacji pytań. Opowiada, ale najpierw wykonuje kilka telefonów. - Musiałem się jeszcze upewnić. Rozmawiałem z wójtem gminy Krasne Wilhelmem Woźniakiem, który zapewnił o pomocy i oferuje dla rodziny pogorzelców lokal zastępczy, który może wyposażyć w potrzebne sprzęty AGD. Kiedyś mieszkali w nim nauczyciele. Oczywiście rodzina go musi wcześniej obejrzeć - relacjonuje sołtys.

- Rozmawiałem też z panią z pomocy społecznej i zapewniła, że pieniądze dla pogorzelców już przelała na konto rodziny. Rozmawiałem też z księdzem proboszczem, który przekazuje 4 tysiące złotych i jutro w niedzielę ogłosi zbiórkę podczas mszy na potrzeby tej rodziny - dodaje sołtys Piotrowski.

Po godzinie 13. na podwórko wjeżdża wóz bojowy OSP Krasne. Druhowie przystępują do lepszego zabezpieczenia plandekami tego co ocalało z drewnianego domu. Wkrótce dojeżdżają tu także z pomocą strażacy z JRG 2 z Rzeszowa.

Po zakończeniu tych prac pani Pelagia stwierdza: - Strażacy zabezpieczyli ten dach domu tak jak należy. Mam nadzieję, że teraz z Bożą i ludzką pomocą będziemy jakoś żyć dalej.

Każdy z czytelników może w miarę swoich możliwości wesprzeć rodzinę z Malawy, bo intrenecie trwa zbiórka.