W Stalowej Woli zakończyła się VII edycja Relacji Międzypokoleniowych Spotkań Teatralnych. Pojawili się znani artyści. Zobacz zdjęcia

Podczas trzech dni, począwszy od 16, a skończywszy na 18 września, można było zobaczyć 11 prezentacji konkursowych - wybranych spośród 47 nadesłanych propozycji.

Jury w składzie Lidia Sadowa, Mikołaj Grabowski, Łukasz Drewniak przyznało następujące nagrody i wyróżnienia.

Grand Prix Relacji VIII Międzypokoleniowych Spotkań Teatralnych w wysokości 3000 zł Jury przyznano Teatrowi SAFO z Rydułtów (województwo śląskie) za spektakl „HEKSY/ ballada o umieraniu” w reżyserii Katarzyny Chwałek-Bednarczyk. Twórcy spektaklu, balansując między konwencją moralitetu i gawędy, opowiedzieli prywatną, rodzinną historię, pokazali, jak piękne, smutne, śmieszne i dziwne może być jedno życie. Śląska prowincja staje się stacją doświadczalną narodzin i umierania, miłości i zdrady, dobra i głupoty. Spektakl mieni się barwami przeszłości i nostalgii, odchodzi od rodzinnego dokumentu do metafory, detal zmienia się w poezję.

Teatr SAFO z Rydułtów za spektakl "HEKSY/ ballada o umieraniu" otrzymał także Nagrodę Publiczności w wysokości 1000 zł i festiwalowy szal rękodzielniczy.

Drugą nagrodę w wysokości 2000 zł dla Teatru Agrafka z Chełmna za spektakl "Prawy sercowy". W bezpretensjonalnej formie wieczoru panieńskiego, spotkania bliskich przyjaciółek, pulsuje tzw. rozmowa istotna na temat codziennych kobiecych wyborów. Traumy z przeszłości, nieudane związki zostają zmiksowane z żartami i pogawędkami tylko po to, by pokazać, że istnieje szansa na ich przezwyciężenie. Siostrzeńska więź między kobietami staje się siłą wyzwalającą.

Trzecia nagrodę w wysokości 1000 zł, otrzymał Teatr Off-Road z Zabrza za przedstawienie "Grüss aus Buenos Aires". Jury zafascynowało się myśleniem zabrzańskiej grupy o przestrzeni teatralnej, ich próbami połączenia instalacji z teatrem dokumentalnym. Grüss aus Buenos Aires, opowiadając o przeszłości, próbuje pokazać związki architektury i etyki, geografii i systemu prawnego, nazywa współczesne przekroczenia, formułuje ostrzeżenie przed wciąż trwającym procederem handlu kobietami.

Wyróżnienie w wysokości 700 zł dla zespołu aktorskiego Teatru Krzesiwo z Warszawy za spektakl "Ścięte żonkile" czyli opowieść o mechanizmie prześladowania i wykluczania, izolowania innych, ustalania fałszywych hierarchii, dzielących ludzi na lepszych i gorszych. Zastanawiając się, dlaczego nie odrobiliśmy lekcji XX wieku, Teatr Krzesiwo ostrzega przed tym, co dzieje się wokół nas – niezauważone i zlekceważone.

Wyróżnienie aktorskie również w wysokości 700 zł dla Marii Łojek za rolę Marii Josefy w spektaklu "Dom Bernardy Alba Federico Garcii Lorki" w reżyserii Anety Adamskiej-Szukały Amatorskiego Teatru Dramatycznego im. Józefa Żmudy ze Stalowej Woli. Rola Marii Łojek celowo rozsadza konwencję przedstawienia i mury rodzinnego domu, który jest więzieniem dla kobiet z wielu generacji. Monologi Marii Josefy nasiąkają surrealnym tonem, zamieniają pragnienia seniorki rodu w niezwykłe cielesno-głosowe pieśni.

Wyróżnienie w wysokości 800 zł dla zespołu aktorskiego Teatru BaWiMo z Białegostoku za grę w spektaklu „Inna” wg dramatu Aleksieja Słapowskiego w reż. Dariusza Szady-Borzyszkowskiego. Jury doceniło konsekwentną realistyczną konwencję spektaklu, wiarygodne przedstawienie brutalnego świata rosyjskich więźniarek, próbę zrozumienia systemu zła i roli jednostki w mechanizmie odczłowieczania społeczeństwa.

Wyróżnienie reżyserskie w wysokości 800 zł dla Aleksandry Barczyk, liderki Grupy Zatrzymać Obrotówkę z Krakowa, za koncepcję spektaklu Związani, prowadzenie zespołu aktorskiego, pracującego metodą verbatim. Jury wskazuje na społeczną i publicystyczną wagę opracowanego przez krakowskich artystów tematu, dotyczącego kwestii rodzicielstwa zza krat.

Główną Nagrodę Aktorską w wysokości 1000 zł Jury przyznaje Robertowi Konowalikowi, reżyserowi i wykonawcy monodramu Bezgłośna samotność Teatru Fieter z Ozimka. Robert Konowalik wydobył mroczną atmosferę z twórczości Bohumila Hrabala, stworzył na scenie kameralny dramat starego, niepotrzebnego człowieka, w którym gaśnie nie tylko twórczość, ale i chęć życia. W spektaklu Bezgłośna samotność aktor nie tylko mistrzowsko operuje maską i przedmiotem, zmienia także swoje ciało w przestrzeń animacji. To gęsty, skupiony seans medytacyjny nad kondycją człowieka.

Jury podkreśliło bardzo wysoki poziom tegorocznej edycji RELACJI, prawdopodobniej najlepszej z dotychczasowych, dostrzega przełom, jaki dokonał się w wyborach repertuarowych zespołów, zabierających głos w publicznej debacie, dotykających wszystkich problemów współczesności. „Jest to dla nas znak, że twórcy teatru amatorskiego chcą wziąć odpowiedzialność za rzeczywistość, nie tylko zadają pytanie o sens zmiany świata, ale szukają też artystycznych sposobów na jej przeprowadzenie. Rozumieją, że sztuka, teatr, to często jedyna wartość, jaką możemy przeciwstawić złu” – ocenili jurorzy.

Zobacz zdjęcia: