Wystawa w Stalowej Woli. Tematy obrazów z życia wzięte, a każdy widz zobaczy co chce

Marzena Kaspieruk jest absolwentką Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Malarstwo prezentowane na wystawie jest dyplomem zrealizowanym w Pracowni Malarstwa profesora Walentego Wróblewskiego. Jej obrazy wystawiane były w kraju i za granicą.

Autorka powiedziała o wystawie: - Wystawa malarstwa „To nic…” jest odzwierciedleniem osobistych refleksji, metafor i emocji, które stały się impulsem i inspiracją do stworzenia cyklu obrazów. Posługuję się metodą przedstawienia malarskiego, które określam mianem „malarstwa intuicyjnego” i jest to najbliższa mi forma artystycznej ekspresji. Tytuł cyklu obrazów jest przewrotną aluzją – sugeruje uwolnienie się od uniwersalnych twórczych metod, ukazuje każdego artystę, jako indywidualnego twórcę, który odnajduje się w procesie poszukiwania własnego źródła i podąża własnym nurtem.”

Podczas wernisażu w Galerii „Tło” Artystka nie zdecydowała się na zwierzenia w rodzaju „co chciała powiedzieć swoimi obrazami”. Przyznała, że każdy ma prawo do własnej interpretacji wolnej od podpowiedzi i sugestii. Zapytana skąd czerpie inspiracje, odpowiedziała : – Z życia.

Prace prezentowane na wystawie powstawały równolegle z przygotowaniem dyplomu malarskiego artystki, a niektóre stanowią jego część. Artystka podkreśla, że proces twórczy jest niemniej ważny niż samo dzieło. Emocje, które towarzyszą twórcy, wpływają na ostateczny efekt pracy. Zanim jednak obraz powstanie, podejmowanych jest wiele prób, odrzuca się kilka, kilkanaście szkiców malarskich, z których każdy przybliża do końcowej wizji dzieła. Na wystawie Marzena Kaspieruk prezentuje obrazy przez pryzmat procesu twórczego, dzieląc się z odbiorcą szkicami, z których każdy odsłania fragment jej artystycznej duszy.

Prace prezentowane na wystawie, to eksperymenty, które odgrywają ważną rolę w procesie twórczym. Do realizacji swoich prac używa rożnego rodzaju podobrazi, kolorowych papierów, gazet, plakatów. W ten sposób powstaje projekt do obrazu. Dla autorki pierwsza myśl dotknięcie pędzla jest najważniejsza, aby tego nie zatracić, by nie zostać zbitym z tropu w końcowym etapie drogi do obrazu.