Dyktando najlepiej napisały panie

Tekst dyktanda przygotował i podyktował je profesor Andrzej Markowski, przewodniczący Rady Języka Polskiego.
(fot. archiwum)

Tekst dyktanda

Pozawczoraj po południu późnojesienny śnieg poprószył nad minimiasteczkiem znad Krzny. Zrazu lekko wirujące srebrzystobiałe płatki z wolna pokrywały dachy supermarketów i stojące gdzieniegdzie naprzeciwko nich volkswageny, peugeoty, mitsubishi i inne auta klientów. Z nagła zrobiło się biało i półcicho, jako że z dala dochodziło rzężenie niedostrojonych głośników, zapowiadających rewelacyjne superceny T-shirtów i legginsów. Wkrótce jednak na ulicy Droga przez Łąkę, w alei Wolności i na placu Na Rozdrożu pojawiła się szarobura maź, rozbryzgująca się spopod kół przejeżdżających wehikułów na niespodziewających się takiej fontanny przechodniów.
Ale nie tylko ludzie brodzili w tej brei. Ni stąd, ni zowąd spomiędzy kęp trawy, przypominającej rzeżuchę, wychynęła mała pustułka i strząsając przebrzydły osad, usiłowała pofrunąć na modrzew, nie najbliższy wprawdzie, ale za to dający niemalże pewne schronienie wśród rozcapierzonych gałęzi. Przerażona wyczyniała jakieś esy-floresy w nieprzeźroczystym powietrzu, zahaczając to o północno-zachodnią pierzeję domów przy Rynku Głównym, to znów o na wpół zburzoną wieżę kościoła Świętego Hieronima. W końcu, niepokonana przez żywioł, hardo unosząc swą minigłówkę, przycupnęła na nieosiągalnym, wydawałoby się, modrzewiu.
Naraz znienacka zerwał się wicher, robiąc niewyobrażalny kogel-mogel ze sczerniałych liści i paćkowatej niby-śnieżnej masy, przywierającej do ludzi, którzy robili się podobni do brudnoszarych statui, poruszających się quasi-majestatycznie po wyślizganym trotuarze.
Ten ponad dwuipółgodzinny meteorologiczny miszmasz skończył się tuż-tuż przed wpół do siódmej wieczorem, skądinąd równie szybko, jak się zaczął, nie pozostawiając wkrótce potem na zszarzałych ulicach i placach miasteczka ani śladu po harcach wichrowo-śniegowych.

Anna Chaładaj-Grodzińska i Martyna Radecka zostały mistrzyniami ortografii w Białobrzegach. Pierwsze gminne dyktando napisało ponad 150 osób. Tekst przygotował profesor Andrzej Markowski, przewodniczący Rady Języka Polskiego.

"Pozawczoraj po południu późnojesienny śnieg poprószył nad minimiasteczkiem znad Krzny." - tak zaczynał się tekst pierwszego Białobrzeskiego Konkursu Ortograficznego "Dyktando 2010".

W konkursie wzięło udział ponad 150 osób. Dyktando pisali uczniowie, dorośli mieszkańcy gminy i przedstawiciele władz miasta i powiatu. Tekst opracował i odczytał profesor Andrzej Markowski.

- Tekst wzbudził bardzo sprzeczne emocje, jedni z zadowoleniem słuchali kolejny zdań, na twarzach innych natomiast zobaczyć można było grymas przerażenia wynikający z bardzo wysokiego stopnia trudności dyktanda - opowiada Anna Tchórzewska, dyrektor miejsko Gminnego Ośrodka Kultury w Białobrzegach. - Nikt jednak nie wycofał się z rywalizacji o pierwsze miejsce i tytuł Białobrzeskiego Mistrza Polskiej Ortografii.

Dyktando najlepiej napisały Anna Chaładaj-Grodzińska, dyrektor specjalistycznego zakładu opieki zdrowotnej w Białobrzegach oraz uczennica Martyna Radecka.

Laureaci dostali najnowsze wydania "Wielkiego Słownika Ortograficznego" oraz poradniki językowe "Piszemy poprawnie" i "Walczymy z bykami"

Organizatorami dyktanda, które odbyło się w sali białobrzeskiego gimnazjum byli: Urząd Miasta i Gminy w Białobrzegach, Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury oraz Bibliotekę Publiczną w Białobrzegach.

Laureaci

I miejsce i tytuł Białobrzeskiego Mistrza Polskiej Ortografii w kategorii osób dorosłych zdobyła Anna Chaładaj-Grodzińska. W kategorii szkół ponadgimnazjalnych Martyna Radecka. W tej samej kategorii drugie miejsce zajęła Katarzyna Ptasińska, a trzecie: Adam Cąkała, Justyna Kozłowska, Klaudia Podpora. Wyróżnienia w kategorii osób dorosłych dostała Krystyna Pośnik i Joanna Przyrowska w kategorii szkół ponadgimnazjalnych.