Instalacja „Granica” Marioli Wawrzusiak - Borcz stanęła na tarasie Mazowieckiego Centrum Sztuki Elektrownia w Radomiu

„Granica” jest instalacją artystyczną, za pomocą której polska rzeźbiarka Mariola Wawrzusiak-Borcz nawiązuje do aktualnej sytuacji na granicy polsko-białoruskiej. Ekspozycja skłania do refleksji nad pytaniem: gdzie leży granica państwa, cywilizacji i człowieczeństwa? – na które nie ma prostej odpowiedzi. O swojej instalacji i technice tworzenia mówiła autorka,Mariola Wawrzusiak - Borcz, profesor nadzwyczajny w Akademii Sztuk Pieknych w Krakowie na Wydziale Rzeźby.

- Od początku mojej twórczości rzeźbię w metalu. Kiedy pracuje się długo z jakimś materiałem, można poznać jego specyfikę i właściwości. Każdy materiał niejako broni się przed kształtowaniem, metal szczególnie mocno – aby się nim sprawnie posługiwać, potrzeba wielu prób pokonania jego oporu. Fascynuje mnie to, że jest materiałem pełnym sprzeczności. Zimny w swym charakterze, daje się kształtować dopiero rozgrzany do czerwoności. Twardy, pod wpływem temperatury staje się miękki i plastyczny, długo oddając nagromadzone ciepło. Wydaje się niezniszczalny w swym chłodnym stalowym blasku, a jednak pod wpływem delikatnej wilgotnej mgły szybko koroduje –tak charakteryzuje swoją sztukę Mariola Wawrzusiak - Borcz.

Instalacja "Granica" to kilka monumentalnych kompozycje figur ludzkich i zwierzęcych, podkreślających podobieństwa tych dwóch światów w sferze emocjonalnej i egzystencjalnej.

Prezentacja jest częścią programu 14. Zimowego Przeglądu Filmowego „Koksownik”. Czynna będzie do 28 lutego 2022 roku.

Kuratorem jest Zbigniew Belowski, a aranżacja przestrzeni tworem samej artystki.

Spotkanie stało się okazją do wręczenie Zbigniewowi Belowskiemu - kuratorowi projektu i wieloletniemu zastępcy dyrektora do spraw artystycznych Elektrowni ¬ statuetki „Żeliwo”, przyznawanej osobom w szczególny sposób zaangażowanych w rozwój tej instytucji.

Wręczył mu ją Włodzimierz Pujanek, dyrektor Elektrowni.

Warto o dodać, że autorem pomysłu statuetki jest właśnie sam Zbigniew Belowski, który "powołał" „Żeliwo” do istnienia zaraz na początku swego urzedowania w Elektrowniu i sam odznaczył nim wielu artystów i przyjaciół Elektrowni. Teraz sam ma tę zasłużoną nagrodę.