O losach polskich arystokratów w Kanadzie - spotkanie w Muzeum imienia Jacka Malczewskiego w Radomiu. Zobacz zdjęcia

Panią Beatę powitał Leszek Ruszczyk, dyrektor "Malczewskiego, a potem oddał głos swemu zastępcy, Adamowi Duszykowi, ktory poprowadził spotkanie.

Książka "W jednej walizce" i dołączony do niej film opowiadają o dziejach przedstawicieli znanych polskich rodów arystokratycznych, zmuszonych po II wojnie światowej do szukania nowej ojczyzny w Kanadzie. Zawarte są w niej fascynujące dzieje ludzi, którzy utraciwszy całe mienie, zaczęli życie na emigracji w Kanadzie, trzymając w ręku symboliczną "jedną walizkę".

Bohaterowie książki pochodzą z rodzin takich jak: Czartoryscy, Czetwertyńscy, Komorowscy, Platerowie, Popielowie, Potoccy, Sapiehowie, Siemieńscy, Tarnowscy, Tyszkiewicze i Zamoyscy.

- Materiały do książki zbierałam przez dziesięć lat - mówiła Beata Gołembiowska. - Udało mi się jeszcze porozmawiać z ludźmi, którzy pamiętali Polskę przedwojenną, wojenną, powojenną i osiedli w Kanadzie. Interesowało mnie, jak ci ludzie odnaleźli się w Kanadzie z tą "jedną walizką", czy pogodzili się z utratą bogactwa i czy je wspominali.

Beata Gołembiowska, urodziła się w 1957 r. w Poznaniu, Jest pisarką, dziennikarką, fotografem, reżyserem, choć z wykształcenia jest biologiem. W 1989 r. wyemigrowała do Kanady.
Od 2014 roku jest reporterką dziennika z Toronto „Gazeta, Gazeta”.

Piątkowe spotkanie było jedną z wielu imprez uświetniających wielki jubileusz 100-lecia Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Pani Beata była przed laty pracowniczką naszego Muzeum.

- Dziękujemy za spotkanie z panią Beatą Gołembiowską - napisali uczestnicy wieczoru na muzealnym FB. - Była to wzruszająca i sentymentalna podróż w czasie: historia rodów arystokratycznych, które zmuszone do opuszczenia Polski, znalazły swoje nowe miejsce na ziemi w Rawdon w Kanadzie. Całości dopełnił film, w którym przedstawiciele rodzin opowiadali o trudnych losach, konfiskatach majątków i próbie ocalenia pamięci zarówno o ojczyźnie, jak i o tradycjach, które kultywują i przekazują kolejnym pokoleniom na obczyźnie.

Ale spotkanie okazało się również okazją do miłych spotkań po latach, ponieważ Pani Beata była kiedyś pracowniczką naszego Muzeum i odwiedziły ją znajome osoby z tamtych lat.