Radom. Nowa pemiera Teatru Resursa - „Pokój Jakuba”

- „Pokój Jakuba”, jak mówił przed spektaklem Robert Stępniewski, to próba przełożenia prozy poetyckiej „Sklepów cynamonowych” oraz fragmentów „Sanatorium pod klepsydrą” na język teatru.

Nie jest łatwo przenieść tę pełną metafor prozę na scenę. Doświadczonym już członkom teatru pod kierunkiem profesjonalnego już wręcz reżysera, wychodzi to jednak całkiem dobrze.

Osią scenografii jest wielkie łóżko, na którym leży krawiec Jakub. Śpi? Marzy? W każdym razie znajduje się w innym świecie niż pozostali domownicy. I kiedy matka podchodzi do niego z trywialnym problemem finansowym Jakub nie słyszy, tylko zagłębia się mocniej w swój świat. Ba, pociąga weń innych za sobą.

Kim niepozorny, skromny krawiec, pasjonat ptaków, Jakub, jest w swojej fantazji? Demiurgiem dążącym do stwarzania innych i manipulowania nimi. Zakłada ludziom maski zamieniając ich w manekiny. Chce, by byli bezwolnymi, biernymi i podatnymi na wpływy. Ludzkie manekiny dołączają prędko do tych prawdziwych, krawieckich, wypełniających pokój Jakuba. To już nie jest pasja. To obsesja. Na szczęście wszystko zakończy się pomyślnie.

Przedstawienie toczy się sprawnie, widać, że reżyser doskonale panuje nad wykonawcami a każdy z nich też wie, po co znalazł się na scenie. Tytułowym Jakubem jest Marcin Fortuna, Józefem – Dariusz Wróbel. Grają także: Hanna Zembrzycka – Matka, Monika Kornafel- służąca Adela, Julita Walasik – Paulina i Joanna Tam - Polda - dziewczęta do szycia, Robert Jabłoński – wuj Karol i Wojciech Rudkowski – Oficer. Opracowanie scenograficzne - Marcin Fortuna a nad opracowaniem muzycznym spektaklu czuwał Mateusz Strzelecki.