13 kwietnia przypominamy zamordowanych w Katyniu. Kim były ofiary z Kielecczyzny? [ZDJĘCIA]

Teofil Wojtas

Teofil Wojtas, urodzony 13 lutego 1900 roku w Potoku w przedwojennym powiecie stopnickim, obecnie gmina Szydłów w powiecie staszowskim. Od lipca 1916 roku do września 1918 roku pracował jako pomocnik pisarza gminnego w Urzędzie Gminy Potok. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej wstąpił do policji. Służbę w PP pełnił w województwie kieleckim. Najpierw na Posterunku w Opatowie, następnie od 2 stycznia 1934 roku na stanowisku komendanta Posterunku w Waśniowie w przedwojennym powiecie opatowskim (obecny powiat ostrowiecki). 2 września 1935 roku został przeniesiony do II Komisariatu w Radomiu, następnie w pow. radomskim – na stanowisku komendanta Posterunku w Przytyku i Firleju.

Po wybuchu II wojny światowej Teofil Wojtas wraz z rodziną – żoną i dwójką dzieci udał się do wyznaczonego punktu koncentracji dla funkcjonariuszy policji województwa kieleckiego w Puławach a następnie do Lublina. Kolejno z Lublina udali się na wschód. Po agresji sowieckiej został wzięty do niewoli przez żołnierzy Armii Czerwonej. Znalazł się w obozie jenieckim nieopodal Łucka.

Przebywali tam inni funkcjonariusze – koledzy Wojtasa z Opatowa. Wśród nich Jan Kawka, Feliks Najmanowicz, Stefan Witkowski, Wojciech Kozłowski i Jan Lisowski. Żaden z nich nie wrócił do Polski. Następnie zatrzymanych osadzono w obozie przejściowym koło Kijowa, skąd przetransportowano ich do obozu NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany w siedzibie NKWD w Kalininie (w obecnym Twerze) i pogrzebany w Miednoje. Teofil Wojtas został Odznaczony Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę oraz pośmiertnie Krzyżem Kampanii Wrześniowej 1939 r. i Medalem za Udział w Wojnie Obronnej 1939. Postanowieniem Prezydenta Polski z dnia 5 października 2007 roku mianowany został pośmiertnie do stopnia aspiranta Policji Państwowej.

Na zdjęciu Teofil Wojtas w mundurze funkcjonariusza Policji Państwowej. Fotografia pochodzi ze zbiorów Ireny Bąkowskie.