13 kwietnia przypominamy zamordowanych w Katyniu. Kim były ofiary z Kielecczyzny? [ZDJĘCIA]

Jan Bernard Rejecki

Jan Bernard Rejecki, podczas szkolenia w Szkole Podchorążych Lotnictwa, Dęblin 1935 r. Zdjęcie pochodzi ze zbiorów Haliny Rybczyńskiej i Teresy Rejeckiej.

Jan Bernard Rejecki urodził się 20 sierpnia 1912 roku w Końskich. Podporucznik, pilot rezerwy. Uczeń Państwowego Gimnazjum imienia świętego Stanisława Kostki w Końskich, gdzie złożył egzamin maturalny w 1934 roku. Od wczesnych lat wykazywał szczególne zamiłowanie do lotnictwa i sportu. W okresie gimnazjalnym zajmował się modelarstwem, a następnie działał w Kole Szybowcowym. W uznaniu zasług położonych na rzecz lotnictwa został wyróżniony Odznaką Honorową Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Absolwent Kursu w Szkole Szybowcowej w Polichnie nieopodal Chęcin, gdzie uzyskał dyplom pilota szybowcowego kat. „B” z uprawnieniami instruktora I stopnia. Instruktor na szybowisku w Baryczy koło Końskich

Często startował w zawodach sportowych, wykazując się dużymi osiągnięciami. Był między innymi halowym mistrzem Polski w skoku w dal oraz wicemistrzem w biegu sztafetowym w 1937 roku. Ogółem zdobył w różnych zawodach sportowych 7 złotych medali oraz 12 dyplomów za zajęcie pierwszego miejsca.

We wrześniu 1939 roku brał udział w bitwie nad Bzurą. Latał bojowo w składzie 33 Eskadry Obserwacyjnej. Po 17 września i wkroczeniu Sowietów do Polski, kontynuując marsz ku granicy węgierskiej w rejonie Kowla na Wołyniu, został aresztowany przez NKWD. Więziony był w obozie w Kozielsku. Przesłał stamtąd kartę pocztową do rodziny i list do narzeczonej. Prosił w nich o przysłanie niezbędnych mu rzeczy, informował że czuje się dobrze, szyje rękawice z koca dla kolegów.

Zamordowany i pogrzebany w Lesie Katyńskim. Nazwisko Jana Rejeckiego figuruje na liście wywozowej NKWD z dnia 16 kwietnia 1940 roku. Jego symboliczny grób z urną zawierającą ziemię z Katynia znajduje się na cmentarzu w Końskich. Decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku Jan Rejecki został pośmiertnie awansowany na stopień porucznika Wojska Polskiego.