Uroczystość rozpoczęła się mszą świętą w Kościele świętego Stanisława Męczennika w Osieku, którą celebrował proboszcz parafii Osiek, ksiądz kanonik Paweł Bielecki.
We mszy udział wzięli: Poczet sztandarowy Zespołu Szkół imienia Jana Pawła II wraz z przedstawicielami klas, dyrekcją i nauczycielami, przedstawiciele władz Miasta i Gminy Osiek oraz przedstawiciele Koła Związku Kombatantów RP i BWP w Osieku. Po mszy głos zabrała prezes Koła Związku Kombatantów RP i BWP w Osieku, pani Marianna Labarzewska, która podziękowała zgromadzonym za pamięć i oddanie hołdu poległym w Bitwie o Osiek.
Kolejną częścią uroczystości było złożenie wieńców i zapalenie zniczy przed Pomnikiem Poległych Żołnierzy.
Wieńce złożyli:
- Prezes Koła Związku Kombatantów RP i BWP w Osieku – Pani Marianna Labarzewska
- Władze Miasta i Gminy Osiek – burmistrz Miasta i Gminy Osiek, Rafał Łysiak i sekretarz Miasta i Gminy Osiek, Dorota Skotarek
- Przedstawiciele Zespołu Szkół imienia Jana Pawła II w Osieku – dyrektor Małgorzata Kunowska wraz z uczniami
Bitwa o Osiek
W okresie II wojny światowej Osiek i okolica było miejscem zmagania się Polaków z niemieckim agresorem. W dniach 10 – 11 września 1939 roku rozegrała się krwawa bitwa o tak zwane Przedmoście Osiek, której zasadniczym celem była obrona przeprawy na Wiśle w rejonie Baranowa Sandomierskiego i Gągolina, poprzez którą miała się dokonać ewakuacja polskich oddziałów Grupy Operacyjnej „Jagmin”. Polskie pozycje bronione przez oddziały Armii Kraków: 23 Dywizję Piechoty i 55 Dywizji Piechoty rezerwowej, zaatakował niemiecki VII Korpus Armijny. Bitwa o utrzymanie przyczółka mostowego była bardzo zacięta. Miasto trzykrotnie było odbijane z rąk Niemców. Jan Poja wspomina, że „Polacy bronili się rozpaczliwie. Załogi ciężkich karabinów maszynowych i działek wymieniane są 3 – 4 krotnie – poprzednie zostały wybite”. Inny uczestnik bitwy podpułkownik Maciej Kozubal, którego oddział osłaniał przeprawy mostowe na Wiśle od strony Grabowca, również podkreślał w swoich wspomnieniach niezwykle ciężki charakter walk pod Osiekiem „Jest gorąco. Moi żołnierze są bardzo zmęczeni – drzemią. W tą błogą ciszę wdziera się około godziny 15 huk wystrzałów od strony północnej do strony miejscowości Grabowiec. Wszyscy wyostrzyliśmy czujność. Przed nami mrowie wojska. Ostrzeliwują się i maszerują nad Wisłę. Na naszej linii obrony padają komendy. Całe wzgórze porośnięte lasem zionęło w przeciwnika ogniem. Na atakujących nie zrobiło to większego wrażenia. Ogień skierowali na nas i prą szybko do przodu. Osiągają już szosę Osiek – Sandomierz. Dochodzą do naszego lewego skrzydła. Odpędzamy ich granatami ręcznymi. Sytuacja staje się krytyczna. Mamy coraz więcej rannych. W efekcie bitwy blisko 80 procent drewnianej zabudowy Osieka uległo zniszczeniu. Przetrwał jedynie kościół oraz najbliższe zabudowania. Po 12 września Sandomierszczyzna znalazła się po okupacją niemiecką.
CBŚP na Pomorzu zlikwidowało ogromną fabrykę „kryształu”
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
