Ale fajnie się jara! Radosna głupota z tradycją

Polska wiosna jest najpiękniejsza. Doceńmy ją. Tacy Murzyni z Afryki cały czas mają lato i spiekotę. Eskimosi - mróz od stycznia do grudnia. Cięgiem to samo. A u nas - dobra zmiana. Po zimie słonko pnie się coraz wyżej i mocniej przygrzewa, że i witaminy „D” nie trzeba łykać. Depresyjne stany giną, jak nadpalona Marzanna w nurcie rzeki. Chce się żyć! Dnia przybywa. Łaty śniegu przycupną jeszcze w cieniu, gdzieniegdzie, ale powoli znikają, godząc się z losem. Zakwitną przebiśniegi, podbiał i pszylaszczki. Koty zaczną się marcować, a zające harcować. Z dalekich krajów, stęsknione, przylecą skowronki, szpaki, czajki i bociany. Osiądą na łąkach, by szukać ledwo co przebudzonych, leniwych robaczków, posilić się na ojczystej ziemi po podróży. Czy aby na pewno? Jest problem, bo robaczków nie ma. Co się z nimi stało? Ano, spłonęły. Czemu? Bo ktoś trawy podpalił. Po co podpalił? Taka tradycja, a jej podważać nie wolno! Już pierwsi Słowianie, a nawet Babilończycy, wypalali nieużytki, żeby użyźnić ziemię. Co prawda ludzkość wymyśliła potem dwu i trójpolówkę, płodozmiany i nawożenie, ale zawsze fajnie popatrzeć, jak coś się jara. Szaro - buro, smutno dokoła, a wystarczy podłożyć zapałkę i robi się ładnie. Płomyki pożerają kolejne połacie, skry się sypią. Co za widowisko! Lepsze od fajerwerków na wiejskim festynie i o niebo tańsze. Jeszcze strażacy przyjadą ugasić. Wrócą umorusani, poprzeklinają i pojadą dalej, bo gdzieś znów się zapaliła łąka. W świętokrzyskim co roku takich przejawów radosnej głupoty jest jakieś dwa i pół tysiąca. Sporo to kosztuje - i pracy i pieniędzy. Władza różnie próbuje sobie radzić z tą sytuacją, za to zawsze bez efektu. Apele - nie wypalać! ogłaszają strażacy i księża z ambon. Jeden wójt nawet nagrodę wyznaczył za wskazanie piromana. I co? I nic. Może policja by zadziałała? Przyczaiła w szuwarach, a w odpowiednim momencie wyciągnęła teleskopowe pałki jak na strajku Julek i pokazała, jak jest skuteczna?