Alimenty na dzieci

Sąd nie rozwiąże małżeństwa dopóki nie zapadną decyzje w kwestiach finansowych dzieci, które urodziły się w tym związku. Troska o bezpieczeństwo finansowe dzieci jest priorytetem i po rozwodzie dotyczy w równym stopniu obojga byłych małżonków. Ojciec i matka są zobowiązani do ponoszenia kosztów utrzymywania wspólnych dzieci i od tej zasady nie mogą się uchylać. W trakcie rozwodu sąd musi rozstrzygnąć, jak rodzice będą świadczyć obowiązek alimentacyjny i ponosić koszty utrzymania dzieci po rozstaniu się.

Dobro i potrzeby dziecka

W wyroku orzekającym rozwód sąd zobligowany jest rozstrzygnąć o tym, w jakiej wysokości każde z małżonków obowiązane jest do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletniego dziecka. Sąd powinien kwestię tę rozważyć, kierując się nie tyko dobrem dziecka, ale również jego usprawiedliwionymi potrzebami oraz możliwościami zarobkowymi osoby, która ma być łożyć alimenty. Sąd szczegółowo bada każdą sytuację.

Aby ustalić wysokość świadczeń alimentacyjnych, trzeba precyzyjnie wyliczyć aktualny koszt utrzymania dziecka, z uwzględnieniem oprócz wydatków na jedzenie, ubranie, higienę, naukę, opiekę medyczną także tych ponoszonych na rozwój jego talentów, zainteresowań czy innych duchowych potrzeb. Kiedy kwota ta zostanie już ustalona, sąd zgodnie z zasadą ustala wysokość alimentów, dzieląc je zwykle po równo między rodziców. Alimenty nie są ustalane procentowo od dochodów rodziców, ale wyliczane tak, aby zapewnić dziecku utrzymanie na takiej stopie życiowej, na jakiej żyje rodzic. Zdolność alimentacyjna rodziców nie jest przez sąd oceniana przez pryzmat osiąganych zarobków, lecz ich faktycznych możliwości. Alimenty mogą być zasądzone także od osoby bezrobotnej, jeśli nie pracuje ona w sposób przez siebie zawiniony.

W wyroku orzekającym rozwód sąd musi także określić obowiązki alimentacyjne tego z rodziców, któremu powierza się wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem. Zakres jego obowiązków powinien być opisany szczegółowo. Jeżeli jedno rodzic, z którym mieszka małe dziecko, przebywa na urlopie wychowawczym, to drugi z rodziców musi w stu procentach zapewnić środki na utrzymanie dziecka. Wysokość alimentów powinna być ustalana z uwzględnieniem aktualnych potrzeb dziecka.

Jeśli sytuacja dziecka zmieni się i wzrosną jego potrzeby materialne, sąd może podnieść określoną w wyroku kwotę. Jeżeli zmieni się sytuacja materialna rodzica i z uzasadnionych powodów nie będzie on w stanie płacić zasądzonej kwoty, może on wystąpić obniżenie alimentów. Trzeba pamiętać też o tym, że w sytuacji, gdy rodzic nie jest zdolny do świadczenia obowiązku alimentacyjnego, spoczywa on w pierwszej kolejności na dziadkach dziecka lub gdy to jest niemożliwe, na rodzeństwie rodzica.

Przez całe życie?

Obowiązek alimentacyjny nie kończy się w chwili osiągnięcia przez dziecko pełnoletniości czy ukończenia szkoły lub studiów, lecz trwa do czasu aż osiągnie ono samodzielność życiową i jest w stanie samo finansowo się utrzymać.

Nie ma ściśle określonej granicy wiekowej po przekroczeniu, której obowiązek alimentacyjny ustaje z wyjątkiem sytuacji, gdy dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Gdy dziecko jest już pełnoletnie rodzice mogą uchylić się od tego obowiązku, ale tylko wówczas, gdy świadczenia połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie stara się samodzielnie utrzymać.