Bajkowy Park Güell w Barcelonie

Do parku można dotrzeć niemal z każdego miejsca miasta metrem. Potem trzeba tylko patrzeć na drogowskazy, które zawiodą nas do ruchomych schodów wwożących nas na górę. Można z nich nie korzystać lecz wspiąć się na wzgórze, na którym znajduje się park, stromymi ulicami.

Eusebio Güell, od którego nazwiska wziął nazwę park, był bogatym przedsiębiorcą, przyjacielem i mecenasem Antonio Gaudiego, genialnego projektanta przedziwnych budowli, w tym najsłynniejszej, do tej pory nieukończonej barcelońskiej świątyni La Sagrada Familia. Podobały mu się zupełnie niepospolite projekty architekta, stąd też pod koniec XIX wieku wyłożył fundusze na stworzenie miasta - ogrodu położonego na 15 hektarach powierzchni. Miało tu znaleźć się 60 działek mieszkalnych, aleje dla samochodów i powozów, zadaszone chodniki dla pieszych, targowisko.

Gaudi pracował nad projektem od 1900 do 1914 roku, gdy okazało się, że przedsięwzięcie przyniosło finansową klapę. Na szczęście kanclerz Barcelony w cztery lata później skomunalizował park, a w 1984 roku obiekt trafił na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.

W parku wszystko zaskakuje - budynki jak z bajki, kamienne jaszczurki, mozaiki, schody, sala kolumnowa, która miała być pierwotnie targowiskiem czy najdłuższa na świecie kamienna ławka ozdobiona kolorowymi mozaikami. Z tej falującej ławki roztacza się widok na Barcelonę, jej port i morze. Charakter dwu pawilonów przy zachodnim wejściu wyznaczają dziwaczne kształty i barwne dachy.

Można zajrzeć do różowego muzeum, które kiedyś było domem Antonio Gaudiego, gdzie znajdują się między innymi meble zaprojektowane przez artystę.