Biskup Marian Florczyk leci do Rio. To jego szósta olimpiada

Tak, od debiutu na igrzyskach w Turynie już trochę czasu minęło (śmiech). To będzie moja szósta olimpiada, biorąc pod uwagę letnie i zimowe igrzyska, a pierwsza w Ameryce Południowej. Daleko, ale myślę, że razem będziemy dam budować wspólnotę polskich sportowców. Z wielką radością będziemy przeżywać zwycięstwa, a jak przyjdą porażki, które w sporcie są nieuniknione, będziemy się razem wspierać i pocieszać.

Teraz chyba już większość reprezentacji, głównie z Europy i Ameryki Południowej, ma swoich kapelanów.

Niektóre reprezentacje mają dwóch - księdza katolickiego i protestanckiego. Najdłuższy staż ma ksiądz z Austrii, który od kilkudziesięciu lat jest kapelanem. Długo jest też kapelan reprezentacji Włoch. Jest to syn żołnierza polskiego. Może w tym roku razem będziemy sprawować mszę świętą, zresztą ja na każdych igrzyskach odwiedzam też ekipę włoską.

Ale ksiądz będzie jedynym biskupem w Rio?

Takim przy reprezentacji tak. W czasie Światowych Dni Młodzieży rozmawiałem z kardynałem z Rio de Janeiro i powiedziałem, że będę na olimpiadzie i być może się zobaczymy. Przy okazji chcę podkreślić, że bardzo dobrze układa mi się współpraca z Polskim Komitetem Olimpijskim, z czego bardzo się cieszę.

W Rio de Janeiro będzie miał ksiądz trochę dobrych znajomych z Kielc. Mam na myśli piłkarzy ręcznych i trenera Vive Tauronu.
Czekałem na to z wielką tęsknotą. Pamiętam igrzyska w Pekinie. Tam Polacy tworzyli wspólnotę. Pamiętam Mateusza Jachlewskiego, trenera Bogdana Wentę. Ta atmosfera została zbudowana dzięki piłkarzom ręcznym. Oni czują ducha braterskiego. Jeżeli ktoś pojawił się w koszulce z orzełkiem na piersi, to go wołali, żeby usiadł, porozmawiał z nimi w wiosce olimpijskiej. Byli też siatkarze. Oni też pomagali budować wspólnotę, wspaniałą atmosferę. I dlatego niezmiernie się cieszę, że w Rio są już piłkarze ręczni. I są też nasi szczypiorniści, których znam, mam z nimi bardzo dobre relacje. Mam nadzieję, że dostarczą nam wielu radości, podobnie jak i pozostali sportowcy. Ja cieszę się, że mogę być na kolejnych igrzyskach, przeżywać to, co dotyczy wiary i Polski, bo tam buduję też swój patriotyzm.

Dziękuję za rozmowę.