Oboje, Ewa Filipowicz skończyła szkołę baletową i romanistykę, Leszek przez ponad 12 lat prowadził z powodzeniem zakład kamieniarski znaleźli się jakiś czas temu w bardzo ciężkich sytuacjach życiowych i jak się z nich wydźwignęli postanowili pomagać innym. Spotkali się w Stowarzyszeniu ATD Czwarty Świat gdzie Ewa, po tym jak straciła pracę robiła tłumaczenia z języka francuskiego. – Doszliśmy do wniosku, że chcielibyśmy zająć się osobami wykluczonymi, bo w obecnych czasach przybywa ich w zastraszającym tempie – mówi Pieczyński. – Jak ktoś straci pracę, to wkrótce ma zadłużone mieszkanie i wpada w alkoholizm, albo hazard, jedno nieszczęście pociąga za sobą kolejne. Gdy w takim momencie nie znajdzie się osoba, która poda mu rękę, wtedy człowiek tonie. Znam to wszystko, bo sam byłem w takiej sytuacji, mieszkałem w aucie - starym „żuku”. Ktoś wyciągnął do mnie dłoń, pomógł mi dostać zatrudnienie i dzięki temu, oraz mojemu samozaparciu wyszedłem pomalutku na prostą. Pochodzę z rodziny wielodzietnej, ale nie chcę nikomu siedzieć na głowie. Brat Krzysztof ma swoje kłopoty, ja swoje. Wygrałem walkę z nowotworem, chciałbym móc polegać tylko na sobie, nie chcę zawracać głowy rodzeństwu. Ewa myśli podobnie. Po stracie pracy już jej nie znalazła, a żyć jakoś trzeba.
Mówią, że obecnie chcą rozwinąć stowarzyszenie. – Ja często bywałam we Francji, widziałam grób osamotnionego Van Gogha, bardzo skromny, ozdobiony bluszczem – opowiada. – Bolało nas to jak wyglądały na cmentarzu w Cedzynie groby bezdomnych, wykluczonych. Zaniedbane, blisko wysypiska śmieci. Podobnie jak groby nienarodzonych dzieci. Zaczęliśmy o nie dbać, bo uważamy, że każdy człowiek ma prawo do godnego pochówku i zadbanego grobu. Zachęciliśmy do takiej pracy innych - mówi Pieczyński.
- Tych, którzy przebywają w schroniskach, i zwykłych mieszkańców, żeby przy okazji odwiedzania swoich bliskich, odwiedzili grób bezdomnego. Wiele obszarów naszego działania skupia się na pokrzywdzonych przezs życie. Już wcześniej mieli śmy udział w odnowieniu krzyża bezdomnych przy kieleckim dworcu. Był zniszczony i zarośnięty - dodaje.
Ewa Filipowicz dodaje, że z czasem chcieliby zdobyć pieniądze, żeby móc zapłacić za pracę tym wolontariuszom, których pozyskują do współpracy i na budowę pominika. - Dlatego podajemy numer konta naszego Stowarzyszenie Tu i Teraz: PKO BP 67 1020 2629 0000 9502 0331 9498 i prosimy o wpłaty. - Chcemy postawić skromny pomnik upamiętniający wszystkie martwe dzieci- wyjaśnia Ewa. - Wiemy, że ich matki,te które poroniły i nie mogły pochować swoich dzieci czują się koszmarnie. Mogłyby przychodzić w to miejsce i poczuć ulgę.
Pieczyński dodaje, że chcieliby poprosić władze, aby w czasie jednego dnia w roku upamiętniać tych, którzy zmarli w zapomnieniu na ulicy. - To, że tak skończyli wypływa z ich nadwrażliwości, tego, że są słabi psychicznie, nie umieją walczyć z przeciwnościami, szybko się załamują i wpadają w nałogi. – Czują się odtrąceni, zepchnięci na margines, ciężko do nich dotrzeć – podkreśla Leszek. – Mnie udaje się pozyskać zaufanie takich osób. – Teraz prowadzę rozmowy z 30- letnim alkoholikiem, chcę mu za wszelką cenę pomóc. – Czterem innym osobom znalazłem pracę. Pomagam niepełnosprawnym dzieciom.
W wolnych chwilach oboje piszą do magazynu ekologicznego.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
