Bycie mamą to radość i przywilej. W niedzielę Dzień Matki

W niedzielę matki mają swoje święto. Dla wielu kobiet matka to najpiękniejsze słowo świata. W Dzień Matki najlepiej czują się kobiety, które mają udane dzieci i są w tej dziedzinie spełnione. Ale nie wszystkie kobiety mają powód do radości.

- Są wśród nas przestraszone matki wcześniaków, matki, które właśnie poroniły, matki, które dowiedziały się, że już nigdy nie urodzą własnych dzieci, kobiety, które zostawiają dzieci w szpitalu, bo nie mają warunków do ich wychowania, matki zastępcze lub adopcyjne - wylicza Grażyna Pazera, ordynator oddziału neonatologicznego w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kielcach. - I ja je wszystkie obserwuję na co dzień na naszym oddziale. Każda inaczej odbiera swoje macierzyństwo.

Nie mogą podjąć roli matki

Jak zauważa doktor Pazera chyba największy dramat przeżywają kobiety, które urodziły dziecko z ciężkimi wadami genetycznym i te, które po kolejnym poronieniu dowiedziały się, że prawdopodobnie nigdy nie usłyszą z ust własnego dziecka słowa matka. - Te pierwsze przeżywają ogromną żałobę po stracie zdrowego dziecka, na które czekały i w wielkiej rozpaczy przygotowują się do myśli, że ich dziecko będzie już całe życie kaleką - podkreśla. - Zastanawiają się czy podołają tej opiece, jak będzie teraz wyglądało jej życie, jak zachowa się ich partner czy mąż. Z kolei te drugie, bez szans na donoszenie ciąży też znajdują się często w olbrzymiej depresji, z czasem muszą rozważyć, czy zdecydują się na adopcję dziecka, czy będą się realizować w życiu w innych dziedzinach. Tu na oddziale, po przeżytej traumie takie zrozpaczone matki wspiera cały personel, psycholog, rodzina. Uczulamy, że gdy matka wraca do domu z chorym dzieckiem, to nie można robić z tego sensacji, okazywać niezdrowej ciekawości, bo to jeszcze bardziej ją pogrąża.

Niektóre kobiety z powodu ciężkich warunków nie mogą podjąć roli matki. - Obecnie na naszym oddziale neonatologicznym urodziły się bliźniaki, chłopiec i dziewczynka, które matka chce zostawić w szpitalu - mówi ordynator Pazera. - Tłumaczyła, że nie ma wsparcia ani środków, żeby się nimi zająć. Najprawdopodobniej pójdą do adopcji. Nikt nie może takiej kobiety obwiniać za jej świadomą decyzję. Bo często jest lepiej, gdy dziecko trafi do dobrej, ciepłej, kochającej rodziny, niż miałoby być skazane na patologię. Zwykle swoje dzieci pozostawiają w szpitalu młode, niedojrzałe dziewczyny, które nie chcą jeszcze być matkami, bo uważają, że mają inne rzeczy do zrobienia, albo kobiety wychowujące już kilkoro dzieci, które nie mają sił, albo pieniędzy, aby zająć się kolejnymi.

Silny instynkt macierzyński

Większość z nas uważa, że wszystkie kobiety zostały obdarzone instynktem macierzyńskim i pragną mieć dzieci. Powszechnie uważa się, że to kobietom bardziej zależy na posiadaniu dzieci, niż mężczyznom.

- Zgadzam się z tym, że ten instynkt jest u kobiet bardzo silny, a jeśli go nie ma, to może wynikać jedynie z tego, że kobieta miała okropne dzieciństwo, została przez kogoś skrzywdzona, mocno zraniona i ma zaburzone emocje - mówi doktor Grażyna Pazera, szczęśliwa matka czterech synów. - Bo jestem przekonana, że każda kobieta chciałaby jednak mieć dzieci. Z drugiej strony trzeba jednak uczciwie powiedzieć, że cywilizacja zagłusza potrzebę posiadania potomstwa, a sytuacja ekonomiczna też zakładaniu rodziny nie sprzyja. Z jednej strony niezależnym kobietom oferuje się inne atrakcje, niż wychowywanie dzieci, ciekawe podróże, karierę, rozwój, bogacenie się. Z drugiej, gdy młodzi ludzie nie mają pracy, ani mieszkania, to nie decydują się na dzieci, bo sami nie mają z czego żyć.