Ceremoniał Szkolny z detalami

Kąt nachylenia sztandaru - 45 stopni, opis stroju chorążego do białych rękawiczek włącznie, wielkość flagi, sposób wiązania kiru - takie szczegóły znajdują się w Propozycji Ceremoniału Szkolnego dla szkół województwa świętokrzyskiego.

Propozycję Ceremoniału, liczącą 19 stron, opublikowano na stronie internetowej Kuratorium Oświaty w Kielcach. W tekście znajduje się na przykład informacja o kolejności witania oficjalnych gości, na wypadek gdyby tłumnie najechali szkołę. Wiele miejsca jest poświęcone sztandarowi szkoły i związanymi z nim elementami musztry: "Wykonując chwyt »prezentuj« z położenia »do nogi« sztandarowy podnosi sztandar prawą ręką pionowo do góry wzdłuż prawego ramienia. Następnie lewą ręką chwyta drzewce sztandaru tuż pod prawą ręką na całej długości, obejmując dolną część drzewca". Szczegółowo opisany jest sposób wiązania kiru na sztandarze, choć szerokość wstążki nie jest podana. Mowa jest także o "poczcie rezerwowym". W ceremoniale znajduje się także uwaga, że wielkość flagi powinna być dostosowana do wielkości budynku, choć proporcje nie są podane. Celem tak wnikliwego opracowania ma być krzewienie patriotyzmu i szacunku dla tradycji narodowej.

- Ceremoniał jest jedynie propozycją, opracowaną przez historyków. Szkoły nie muszą zmieniać już istniejących - zastrzega kurator świętokrzyski Janusz Skibiński. - Nie jest adresowany do uczniów, tylko do dyrektorów szkół. Nie jest zbyt szczegółowy, może z wyjątkiem opisu wiązania kiru. Uczestniczyłem w uroczystości w Jędrzejowie, gdzie było dużo sztandarów i widziałem, że z ich noszeniem jest kłopot. Uczniowie nie wiedzą jak je trzymać, zdarza się, że zakładają biało - czerwone szarfy na lewe ramię - tłumaczy.

Co na to nauczyciele? - Poczet sztandarowy zawsze ubrany jest odświętnie - mówi polonistka z kieleckiej podstawówki. - Każda szkoła od dawna ma swój ceremoniał. Odkryć tu wielkich nie ma. Specyficzny jest za to język tego dokumentu. Na wielkość flag wpływ mamy niewielki. Wydaje mi się, że takie zalecenia zawarte w tym ceremoniale należałoby kierować nie do szkół, ale do producentów.

Kolejność witania gości

Zaczyna się od prezydenta RP, przez marszałków Sejmu i Senatu, prezesów Rady Ministrów, Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego, Narodowego Banku Polskiego, Najwyższego Sądu Administracyjnego, Najwyżej Izby Kontroli, rzecznika praw obywatelskich, prezesa Izby Pamięci Narodowej i tak dalej. Potem następują urzędnicy szczebli wojewódzkich, powiatowych. Hierarchia kończy się w gminie po sołtysie i przewodniczącym dzielnicy na "innych zaproszonych gościach".

Maria Sroczyńska, socjolog:

- Kodeksy postępowania są potrzebne. Zasad dobrego zachowania, kultury i szacunku powinien uczyć od małego dom. Ponieważ nie zawsze to robi, tą rolę częściowo musi przejąć szkoła. Młodzież powinna wiedzieć, że podczas hymnu należy stać na baczność i nie rozmawiać, że trzeba szanować symbole narodowe i wydaje mi się, że nasze szkoły starają się to w jakimś zakresie jej przekazywać. Przy formułowaniu zasad postępowania, czy ceremoniałów należy jednak pamiętać, że to co jest zbyt szczegółowe odpycha.

Janusz Skibiński, kurator świętokrzyski:

- W propozycji ceremoniału zabrakło mi tylko jednej rzeczy: powinno być w nim podane jak zwracać się do osób duchownych: kiedy eminencjo, kiedy ekscelencjo, a kiedy wielebny. Duchowni też często biorą udział w szkolnych uroczystościach.

Czy w szkole jest potrzebny aż taki szczegółowy instruktaż?

Czekamy na opinie na forum.